Piosenka szansonistki z knajpy na peryferiach ważnych spraw

Nie szukam tu uczuć, o których marzę

wystarczą biodra, ramiona i usta

by wypełniła się przeklęta pustka.

Znów inne twarze, stoliki i krzesła

kolejna wódka, papieros. Oraz wy,

obcy panowie, rozbiegane oczy,

ja, szansonistka, widzę chucie wraże,

więc zniesmaczona zaśpiewam wam tak:

Nie szukam tu uczuć, o których marzę

wystarczą biodra, ramiona i usta

by wypełniła się szarości pustka.

W komodzie pozostaw tę zbędną resztę

miłość, nadzieję - a zabierz namiętność,

hojnie zapłaciłeś, by ze mną tu być.

Mały chodźże, nikt ci więcej nie każe,

przecież wystarczy tylko żyć, tużyć.*

Nie szukam tu uczuć, o których marzę

wystarczą biodra, ramiona i usta

aby wypełniła się w sercu pustka.

Szansonistka, nie taka naiwna, wie;

miną lata, pozostanie wspomnienie

smutnych wódek, stawianych przy barze,

płaconych cieniutkimi promyczkami,

zmarszczek, więc...

Nie szukaj tu uczuć, o których marzę

wystarczą biodra, ramiona i usta

by wypełniła się przeklęta pustka.

• archaizm - tęsknić