Piszę

Piszę te słowa dla nieznajomej. Chyba jej nazwisko było w mych uszach nie jeden raz.

Moje oczy nie dostrzegają jej ciała. Myśli nie potrafią jej stworzyć.

Słowa uciekają z mych palców. Te litery to chyba prośba.

 

Czas ucieka mi z każdą sekundą. Marnuję go siedząc przed niczym.

To jest moja próba. Chciałem to zrobić dla ciebie.

Te słowa są dla ciebie Dario. Robię to z braku innego zajęcia.

 

Mój los zawsze jest samotny. Sekundy to czas, który ludzie poświęcają mi.

Moja osoba jest dla nich jak ty dla mnie obca. Twoje imię stało mi się obce.

Chyba jednak zostanie w moich wspomnieniach. Noc za oknem, a w mej głowie dzień.

 

Łzy chcą wydostać się z mych oczu. Siłą zatrzymuję je w sobie, abyś ich nie widziała.

Czy twoje oczy potrafią je dostrzec? Jaki jest ludzki wzrok?

Ja widzę w nim tony pogardy. Ten ciężar powoli przygniata mnie.

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • elenawest 02.12.2015
    Naprawdę ładny wiersz :-) dość optymistyczny. 5 :-D
  • Lucinda 02.12.2015
    Jeszcze kilka twoich wierszy i przyzwyczaję się do tego specyficznego nastroju, tak sądzę. Lekko się czyta, bo zachowujesz rytm. Przechodząc do uwag:
    ,,Marnuję go (przecinek) siedząc przed niczym";
    ,,Sekundy to czas, który ludzie poświęcają mi" - tu zmieniłabym w szyku na: ,,który ludzie mi poświęcają". Nie zamierzam tego tłumaczyć tak, że zazwyczaj tak się mówi, bo to liryka, ale dłuższy wyraz nie ma tak ostrego akcentu na ostatniej sylabie jak ,,mi", nie wybija się tak bardzo, przez co nie jest też zaburzona rytmiczność. Lepiej chyba wyjaśnić nie potrafię;
    ,,Moja osoba jest dla nich jak ty dla mnie obca" - a tu aż się prosi, aby dać przed ,,obca" myślnik. 5:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania