Plony Strachu

PLONY STRACHU

Autorstwa

Michała Kokota

W tym półmroku przechadzał się on, niepojęta myśl tkwiła w jego umyśle i nie pojęte było jego istnienie w tym świecie. Przemierzał uliczki chłodne pełne uporczywej woni która wdzierała się w nozdrza niczym sztylet w ciało, zapach ten był dość nieprzyjemny i rzadko ktoś chwalił sobie czas spędzony w dzielnicy Heartfild. Tylko ta jedna postać krążyła jakoby szukała czegoś co jeszcze nie odnalezione, ta tajemniczość która tkwiła w jego zamiarach mogła zjeżyć włos na głowie. Na pewno nie jeden przechodzień poczuł ten niezwykły dreszczyk mijając nikomu nieznanego pana w cylindrze, ciekawe było też jego odzienie zupełnie nie pasowało do tej ery. Nosił on długi czarny płaszcz pod którym można było zauważyć kołnierzyk z czerwonym krawatem staranie zawiązanym, jego buty były ciężkie i wydawały się nie wygodne, Lecz najbardziej uwagę przykuwał Cylinder o którym już wspominałem. Zawsze poruszał się pewnym lecz wolnym krokiem tak by nie przegapić własnych spostrzeżeń które nasuwały się podczas wędrówki. Czasem można było też usłyszeć cichą nieznaną melodie którą nucił pod nosem, Wiele osób było niezmiernie ciekawe kim jest ten mężczyzna czy mieszka w Heartfild a może tylko wybiera się tam by spacerować ale w jakim celu? Przecież nie jeden mijając go spostrzegł iż za nim ciągnie się nieznany strach niczym był by on siewca który zasiewa lęk wśród tych ponurych alejek. Mieszkańcy pobliskich dzielnic uważali iż to przez niego dzieją się wszelkie nieszczęścia jakie ich spotykają. Wiele osób z tzw. Tubylców pragnęło pozbyć się Delikwenta jakoby to miało rozwiązać wszelkie problemy, organizowali potajemne spotkania w piwnicy jednego z domostw by prowadzić narady co uczynić z masowym przygnębieniem i okropnymi stanami lękowymi doskwierającymi większość społeczności z okolic tej strasznej dzielnicy. Znalazł się nawet przywódca który zarządzał cała akcja. Nie uważał on iż radzić się trzeba Uczonych doktorów którzy powinni być specjalistami w swym fachu, jego zdaniem była to banda naciągaczy którzy chcieli tylko i wyłącznie wyłudzić mamonę od prostej klasy robotniczej. Na jednej z narad ogłosił że za całym problemem stoi czarna magia oraz uroki rzucane przez znienawidzonego Wędrowca. Postanowili więc zacząć działać, jeden z nich posiadał starą księgę wydaną jeszcze przez inkwizycję, „Jak walczyć z Bękartami diabła”. Po głębszym przestudiowaniu praktycznych porad walki z magią. Zrozumieli iż muszą splamić swe ręce ludzką krwią, Jedynym sposobem było spalenie mężczyzny na stosie. Przygotowali skrupulatnie miejsce zbrodni, zebrali najbardziej suche drewno z pobliskiego lasu by na pewno płonęło doskonale. Późnym wieczorem ruszyli na łowy które okazały się sukcesem ponieważ szybko złapali winowajcę ich krzywd. Przywiązali go do solidnego Pala a pod stopami miał rozłożone drewniane kłody polane benzyną. Miejscowy Ksiądz zapytał – Czy masz coś do powiedzenia? A on na to – Będziecie żałować swego czynu, bowiem złem uważane w dobro jest ubrane i broni prawdę to co kłamstwem jest postrzegane. W net zamilkł a lud zgromadzony przy egzekucji nie rozumiejąc jego słów zaczął głośno skandować – zabić go to pomiot bestii. Wiec jak ludzie chcieli tak też stos zapłonął a on nie wydał już ani jednego dźwięku siebie choć konał w strasznym cierpieniu. Wszyscy w około mieli ogromną nie nawieść w oczach i nagle zobaczyli jak wielka światłość ulatuje ku górze a głos wydobywający się z nieba. Głos potężny i sprawiedliwy powiedział – To był mój anioł który was chronił przed prawdziwym złem jakie kryje się w waszych sercach to wasza złość i obłuda przysparza wam strachu a nie druga osoba. Za wasz okropny czyn muszę was ukarać. Spadnie na was piekielny mrok i będzie was wyniszczał dopóki nie nauczycie się kochać i przebaczać. Głos Zamilkł a światłość zniknęła a jak było powiedziane zło zaczęło panować nad ludźmi o zwiędłych sercach.