po sąsiedzku

bo wie pani

jeszcze wczoraj wisiał tam pies

na sznurku od balonika

wisiał i pękł

balonik nie pies

ten pies to nawet nie szczekał

tylko wył po nocach

przebili i psa

pod wieczór jakoś

między obrządkiem a kolacją

to i widły były pod ręką

zaraz z rana w tym miejscu

zawisł właściciel

balonika sznurka i miski czegoś

co nie warte było szczekania

wisiał spokojnie jak nie on

tak to już dawno by wszystkich okładał

podobno przyśnił mu się Azor

cały we krwi

z trzema dziurami w boku

w pysku trzymał sznurek

balonik pęczniał obok

Komentarze (18)

befana_di_campi 24.06.2020

Daję 5, jednak z tym, to od moich ulubionych wierszy proszę jak najdalej :)

IgaIga 24.06.2020

Życie.

Dekaos Dondi 24.06.2020

No cóż→Jakbym Igalgę czytał:)
Bardzo zmysłowy tekst. Można by teledysk nakręcić... oniryczny, z lekka zamglony bryzą krwi itp.
Kwestia balonika, jest tu istotna, gdyż wyostrza pozostałe obrazy, na zasadzie przeciwieństwa.
Lub nie→gdy np wyobrazić sobie w ostatnim wersie, że koniec sznurka, wieńczą napęczniałe zwłoki w stawie→jak balonik:)
A jelito to... sznurek↔Pozdrawiam:)↔5

IgaIga 24.06.2020

DD - jaka makabryczna wizja... Brrr!!! Jakbym siebie czytała ;)
Dzięki wielkie. Pozdrawiam.