Podróż zwana życiem

Do poznania swego miejsca na ziemi trzeba odbyć długą drogę

Wyboista, ciężka, kręta nazwę ją życiowa męką

Przez kraje Europy, Afryki i Azji podróżnik zagubiony zmierza

Co znajdzie i co spotka, gdzie ? Nie ważne, ważne że podąża.

Zmierza ku szczęściu, wolności i odnalezieniu świata,

Świata prawdziwego gdzie będzie władać

I cieszyć się dniem każdym od świtu do zmierzchu

Wychodząc ze strefy komfortu zmierzy ku szczęściu.

Nie oglądając się za siebie, nie patrząc na wydatki

Zmierzy kawał świata i nie powróci gładki

Lecz bogaty w doświadczenia, o których większość tylko marzy

Zestarzeję się szczęśliwy, a nie jak posąg co się kurzy.