Pokutuj

za grzechy nieudolnie popełnione

pokutuj – szeptałeś

a usta twoje ciągle posmak lipowego miodu miały

i były one jak bramy do piekła

nikły zalążek nadchodzącej kary

żal mój przesiąknął zapachem płomieni

ja zaś dałam spętać się poprzez nić pajęczą

gdy świat po raz kolejny odmówił mi cudu

do przebaczenia zatrzaskując wieko

już nikt nie usłyszy mych modlitw z otchłani

Komentarze (10)

betti 25.11.2018

Taki trochę jak ze zmierzchłej epoki i te ''bramy do piekieł'' ''nić pajęcza'', ''modlitwy z otchłani'' - patos. A jednak coś mi się tutaj podoba, może zamysł...

Angela 25.11.2018

Bo i ja jestem zamierzchła : ) A na poważnie, wracam do pisania i muszę się ciut rozruszać.
Dziękuję za odwiedziny : )

Komes 25.11.2018

Gdzieś tak zakręciłaś zmysłami, że mi się wiersz spodobał. Łapię się na tym, że mi się podobają często wiersze.

Angela 25.11.2018

Cieszę się straszniście i dziękuję : )

Ellie Victoriano 25.11.2018

W sumie Komes idealnie podsumował również moje odczucia, więc nie wiem, co dodać... nie znam się na wierszach, ale skoro mi się podoba i wywołało u mnie... smutek/nostalgię (brakuje mi lepszego określenia), to chyba dobrze, bo chyba o takie odczucia mniej więcej chodziło.

Angela 25.11.2018

Uf, dobrze że nie wesołość : D
Bardzo dziękuję : )

Dekaos Dondi 25.11.2018

Tekst jak ongiś bywało, ale też takie gusta me. Jeżeli chodzi o styl, to można by do ''Władcy Pierścieni"" podrzucić. Takie ino dziwne skojarzenie. Pozdrawiam→5
''a usta twoje ciągle posmak lipowego miodu miały'' !!

Angela 25.11.2018

Jak zwykle bardzo ciekawe skojarzenia. Miło mi, że się podobało.
Dziękuję i również pozdrawiam : )

Pan Buczybór 25.11.2018

nie w moim guście, ale całkiem niezłe.

Angela 28.11.2018

Nie wszystkim można dogodzić : )
Dziękuję za odwiedzinki : )

Pokutuj

Komentarze (10)

Napisz komentarz