Pola pełne róż

Niepozornym Arles

zawładnął gong kryminału

gdy krwistość Flory

wydała na świat

pustą Wenus.

 

Po glebie rozchodzi się

rzeka czarnych linii,

żywy posąg

rozstrzaskał

dłut nazbyt

czułego fałszerza.

 

Zastałe szmaragdy

żyją snem na jawie,

z cienkości płatków

wydarto wiersz

o ślubnej sukni.

 

Różane pola

ukrywają

zachwyt nad

pospiechem odejść.

 

8.09.2017

Pola pełne róż
Autor: LiniaŻycia1894
Czytano 297 razy
Data dodania: 31.05.2018

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • rubio 01.06.2018
    Ludzie. Dlaczego tu nie ma kilkunastu komentarzy, ech, żeby takie teksty, a pod nimi głucho.
    Wyśmienite, tyle powiem.
    Jeśli miałbym się do czegoś przyczepiać, to może pierwsza strofa trochę "przesycona symbolami" że tak powiem, czy na przykład to "ukrywają/zachwyt nad/pośpiechem odejść. " bym zapisał tak ""ukrywają/zachwyt/nad pośpiechem/odejść. " .
    Ale daję temu 5 takiemu, jakie jest tu wrzucone.
  • LiniaŻycia1894 02.06.2018
    Dziękuję za kolejną wizytę i konstruktywne wnioski :) W zasadzie, utwór niejako miał mieć symboliczne znaczenie lecz rozumiem, że czasami zbyt dużo ,,znaków'' może spłycić odbiór treści. Dziękuję raz jeszcze i serdecznie pozdrawiam :)
  • Maurycy Lesniewski 03.06.2018
    No dobra przyznam się, byłem tu już wcześniej i zachwyciłem się tym wierszem od razu, ale nie komentowałem, bo byłem pewien,że i tak wszyscy się zbiegną go chwalić. No zbyt wielu jakoś nie przyleciało, więc muszę ja bronić i chwalić czegoś co jest stworzone i wpasowane w stu procentach w moje gusta.
    Powiem otwarcie, czytając Ciebie, twoje utwory, odnoszę wrażenie, że czytam prace dwóch różnych osób stojących na rozdrożu, jakby każda z nich chciała iść inną drogą. Mi odpowiada , nie wiem czy jest lepsza od tej drugiej czy nie, ta droga, którą poszłaś tym razem.
    No cóż, pięknie!
  • LiniaŻycia1894 03.06.2018
    Dziękuję za kolejne sympatyczne odwiedziny :) Prawdopodobnie zaczynam popadać w stan, który wielu współczesnych poetów zwykło nazywać zaprzeczaniem sobie, wewnętrznemu buntowi przeciwko swoim założeniom. Dziękuję raz jeszcze, na razie wstawiam rzadziej ze względu na inne zmagania, z prozą magisterską :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania