Polsko...

Komentarze (6)

• 
  little girl 05.09.2017

  Tak przeczytałam, choć nie za często zabieram się do czytania wierszy w tej tematyce. Troszku nie przypomina mi to wiersz, a tylko zdania przenoszone do kolejnych linijek :/ Nie oceniam póki co, może lepszą alternatywą byłaby proza? ;) pozdrawiam.
• 
  Monia 05.09.2017

  Doskonale cie rozumiem nie kazdemu podchodzi taka tematyka to normalna rzecz.Dziekuje za opinie pozdrawiam :)
• 
  Mogador 05.09.2017

  Nie trawię pseudo patriotycznych tworów. Pozostawię bez oceny. Patriotą wystarczy być, a nie o tym trąbić wszem wobec nie robiąc nic.
• 
  Monia 05.09.2017

  To nie jest trabienie wszem wobec pisze na temat ktory akurat przyjdzie mi do glowy.Dla mnie pisanie o patrotyzmie nie jest "pseudopatriotyczne" mozna byc patriota skromnym i rownie dobrze o tym pisac.Dziekuje za obiektywne wyrazenie swojej opinii pozdrawiam :)
• 
  Enchanteuse 06.09.2017

  No to tak... Po pierwsze tematyka bardzo oklelapana. Tak pisali romantycy i żołnierze na wojnie. Po drugie - w tym wierszu nie czuć autora, tylko jest suchy tekst - tak jakbyś nie wniosła nic do tematu od siebie, tylko pisała na kanwie poslyszanych i przeczytanych gdzieś ... Wierszy?
  Po trzecie - forma. Każde zdanie u Ciebie zakończone jest kropką. Nie ma to uzasadnienia w treści.
  Proponuję takie zmiany :
  
  Polsko, moja ojczyzno!
  Ilu ludzi oddało za ciebie krew,
  Byśmy teraz żyli w wolnym kraju;
  I byli dumni że jesteśmy Polakami.
  Dziś nie byłoby cię,
  Gdyby nie heroizm (zaimek "ten" niepotrzebny)
  Tych co za ciebie walczyli.
  Ich wiara w to że zwyciężymy
  I wzniesiemy się na wyżyny (literówka)
  Powstając z kolan,
  Z uniesioną głową;
  W przeświadczeniu,
  Że nic nas nie pokona.
  
  W zasadzie mogłabyś ten wiersz podzielić też na zwrotki:
  
  Polsko, moja ojczyzno!
  Ilu ludzi oddało za ciebie krew,
  Byśmy teraz żyli w wolnym kraju,
  I byli dumni że jesteśmy Polakami;
  
  Dziś nie byłoby cię,
  Gdyby nie heroizm
  Tych co za ciebie walczyli.
  
  Ich wiara w to że zwyciężymy,
  I zniesiemy się na wyżyny
  Powstając z kolan,
  Z uniesioną głową;
  W przeświadczeniu,
  Że nic nas nie pokona.
  
  Aczkolwiek wydaje mi się, że jako "jednostrofowiec" wygląda lepiej.
  Oczywiście z moimi sugestiami zrobisz, co Ci się żywnie podoba - to w końcu jest i zawsze będzie Twój wiersz, niezależnie od tego, co inni Ci będą powtarzali.
  Pozdrawiam, nie oceniam.
• 
  Monia 06.09.2017

  Dzięki za sugestie i komentarz.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania