Pomimo rad

Chociaż wciąż obcy Twój głos

Głuchy wśród niemych wyrazów

Wiele razy goszczących me oczy.

 

Pomimo, że serce głośno zwołało

Że już dalej biec za Tobą nie chce

To wciąż jednak żyjesz w jednej myśli.

 

Cały czas gdzieś przede mną stoisz

Trzymając w dłoni moją nadzieję

Która nie raz wkurzyła Ciebie.

 

Chociaż już odejść pragnąłem

Wciąż za Tobą ślepo idę

Wierząc głupio, że zdarzy się cud.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (34)

  • Quincunx 29.11.2016
    "Twój... me... Tobą... mną... moją... Ciebie... za Tobą".
    Niech się ujawni chociaż Ktoś, kto te cenzurki wystawia.
    Pisanie to zabawa z czytelnikiem, nie odwrotnie.
    Przykro. To jeszcze nie jest poetyzowanie.
  • D4wid 29.11.2016
    Możesz napisać coś więcej o tym? Pierwszy raz ktoś zwraca mi taką uwagę i jestem ciekaw o co dokładniej chodzi.
  • Neurotyk 29.11.2016
    Dawidzie, wiele razy zwracaliśmy Ci uwagę, w tym ja, na to, gdzie robisz błędy w poezji, więc nie mów Qui, że dopiero jesteś otrzeźwiany :)
  • D4wid 29.11.2016
    Neurotyk Zwracaliście mi uwagę od samego początku i dzięki wam robię postępy. Nigdy nie będę mówił, że jest inaczej gdyż jesteście hmm ojcami mojej poezji. Jeżeli uznałeś, że nie liczę się z waszymi radami i Ciebie obraziłem to wybacz, gdyż cenie was i uważam za autorytety. Czytam wasze wiersze i opowiadania i uważam je za coś do czego chcę dążyć. W tym przypadku chodzi mi o to, że nikt mi wcześniej nie zwrócił uwagi na to, na co Qui. Wybacz Naeuro jeżeli czujesz się urażony. Nie chciałem byś tak się poczuł, gdyż tak jak już pisałem, dzięki waszym uwagom zrobiłem postępy.
  • Neurotyk 29.11.2016
    D4wid, ha ha ha, absolutnie nie poczułem się urażony, chciałem jedynie rozjaśnić sytuację:)
  • Skoiastel 29.11.2016
    Mogę się wtrącić?
    Mi, na przykład, nie leży ta część:

    Trzymając w dłoni moją nadzieję
    Która nie raz wkurzyła Ciebie.

    Reszta jest biała albo bardzo delikatna w odbiorze, a ta część aż narzuca się w czasie czytania. Brak tu tej subtelności.
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Wtrącajcie się ile możecie gdyż dzięki temu się uczę.
  • Quincunx 29.11.2016
    Fajowsko!!!
    I o to właśnie chodzi w tej zabawie.
    W końcu zaczynacie rozmawiać, a nie tylko bawić się w szkółkę.
  • Quincunx 29.11.2016
    Rzecz dotyczy powtarzanego zaimkowania.
    Im częściej powtarzać coś, tym obraz staje się mniej czytelny.
    Słowa "klucze" są najważniejsze, zaimki to przekora autora.
    Nie wiem czy wystarczająco jasno się tłumaczę, ponieważ (ponoć) gadam, jak byt z innego świata.
    Nie powtarzaj po prostu tego, co raz już zostało napisane.
    I zabierz mnie pomiędzy wersy na zabawę.
    W końcu to jest chyba dla mnie napisane, tak?
  • D4wid 29.11.2016
    Chyba rozumiem o co mniej więcej chodzi. Będzie ciężko, ale będę się starał nad tym pracować.
  • Skoiastel 29.11.2016
    Quincunx, to nie jest żadna zasada. Możesz zbudować wiersz używając prawie samych zaimków i sprawić, że będzie genialny, ale trzeba mieć na to pomysł, wizję i wyczucie słowa.
    Inaczej nadużywanie zaimków po prostu spłyca przekaz.
  • Quincunx 29.11.2016
    Nie. To tylko eksperymentowanie. Nie poezja. Amen.
  • D4wid 29.11.2016
    Quincunx Każdy ma chyba inną definicję poezji, ale ja uważam, że trzeba eksperymentować by się rozwijać.
  • Skoiastel 29.11.2016
    Spójrz na mój ostatni wiersz. Pełno w nim zaimków. Nie nazwiesz go poezją?
  • Quincunx 29.11.2016
    Zaraz coś Ci pokażę. Chwilka, ale zgłodniałem. Zaraz powrócę.
  • Quincunx 29.11.2016
    Wiem, czytam, czaję bazę na rozstajach.
    Nie ma mądrych i mądrzejszych, są jedynie literki, które ktoś czyta.
    Twoje można tak na przykład:

    "Wciąż masz obcy głos
    Nie słuchasz słów
    Które mówię

    A serce głośno woła
    Że już dalej biec za Tobą nie będzie
    Zatrzymaj się i posłuchaj

    Patrzysz i stoisz
    Trzymając w dłoni naszą nadzieję
    Która nie wie kiedy powinna uciec

    Dawno pragnąłem
    Iść po Twoich śladach
    Ja ósmy cud świata który nie potrafi nawet
    Cicho płakać"

    I można na setki innych sposobów. Może nawet na miliony.
    Nie obrażaj się na świat. Każdy z nas próbuje. Nie ma wodzów i szeryfów.
    Pozaglądam jednak tutaj jeszcze.
  • D4wid 29.11.2016
    Nawet fajnie, ale to raczej nie mój styl i nie wiem czy potrafiłbym się w nim odnaleźć.
  • Skoiastel 29.11.2016
    Quincunx, moim zdaniem przedobrzyłeś. To w ogóle nie przypomina tego, co zrobił D4wid.
  • Quincunx 29.11.2016
    Każdy głos jest wolny i wolność ubezpieczający.......... Najważniejsze, że ruszyła zabawa.
    Reszta to plotka, tylko.
    Dobranoc.
  • Skoiastel 29.11.2016
    D4wid, spójrz, na logikę. Jak wyrazy mogą gościć oczy? Poza tym gości się przeważnie w czymś/gdzieś albo kogoś. Absolutnie niepoprawne językowo jest stwierdzenie "goszczących oczy". Co to w ogóle znaczy?

    Przy "pomimo że" (mimo że, chyba że itp) następuje tzw. cofanie przecinka, czyli przecinek idzie przed całe wyrażenie, a nie przed "że". Interpunkcja jest w ogóle tu kulawa, bo nie stawiasz przecinków na końcu wersów nawet gdy w nowym jest imiesłów.

    Strasznie też jest powtórzenie "wciąż", "chociaż" i "że". Niecelowe powtórzenia w wierszach są straszydłami, które trzeba eliminować.
    Co o tym sądzisz?
  • Skoiastel 29.11.2016
    + jak coś może być głuche tam, gdzie coś jest nieme? Mamy dwa te same bieguny. Jest cisza. Zero logiki.
  • D4wid 29.11.2016
    Sądzę, że przede mną jeszcze wiele nauki. Z tymi oczami chodziło mi o to, że są czytane teksty. Chyba brzmi to lepiej niż ,,Które wiele razy czytałem". Coś w tym stylu. Jestem na etapie ukrywania przekazu, ale jak widać wiele drogi przede mną.
  • Skoiastel 29.11.2016
    D4wid
    Ale ukrywaj tak, żeby czytelnik miał szansę to odszyfrować. Ja sądziłam, że chodzi ci o to, że ktoś powiedział coś brzydkiego podmiotowi lirycznemu, a on stał obok, patrzył na to i zrobiło mu się smutno.
  • Skoiastel 29.11.2016
    (mówię tylko o 1 strofie)
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Tutaj akurat chodziło mi o to, że nigdy nie słyszałem jej głosu, a jedynie czytałem wyrazy, a one nie mają dźwięku.
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Akurat to mi nie idzie jeszcze zbyt dobrze i wiem, że muszę nad tym popracować. Za każdym razem staram się robić to co raz lepiej, ale nie zawsze wychodzi.
  • Skoiastel 29.11.2016
    D4wid, no widzisz. A ja już w 1 strofie przyjęłam, że podmiot liryczny jest po rozstaniu :/ w sumie nawet nie wiem za bardzo dlaczego. Chyba faktycznie przekombinowane :D
  • Quincunx 29.11.2016
    Przestań się tłumaczyć, do licha.
    Broń swoich racji. Napisałeś, to albo popraw na lepsze, albo wykasuj.
    A ten, kto potrafi lepiej, niech pookazuje swoje w pełnej krasie.
    O każdym da się podyskutować.

    Znikł, bo muszę wrzucić wojnę płci.
    Bardzo mi jednak miło było widzieć takie poruszenie.Bardzo.
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Moim zdaniem w poezji piękne jest to, że wiersz można interpretować na różne sposobi. Według mnie nie istnieje jedna dobra interpretacja.
  • D4wid 29.11.2016
    Quincunx Jestem na etapie nauki pisania :D Raczej warto posłuchać innych.
  • Skoiastel 29.11.2016
    D4wid, prawda. Zgadzam się. Ale niektórych, właśnie przekombinowanych fraz nie da się zinterpretować wcale ;) dlatego używaj słów rozważnie. Waż je. Bądź świadomy znaczeń.
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Staram się tak robić, ale jak widać jeszcze nie jedna próba przede mną :D
  • Skoiastel 29.11.2016
    D4wid, nie pozostaje nic innego jak życzyć powodzenia ;) 3maj się!
  • D4wid 29.11.2016
    Skoiastel Jeżeli dalej będziecie wytykać mi błędy to na pewno, pewnego dnia będzie lepiej.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania