Potop

Uwierzysz mi gdy powiem, że dłużej już nie mogę?

Stoję na szczycie, lecz pagórka.

Nie potrafię już trzymać tego w sobie.

 

Wiem, że to nie jest moja droga,

Chcę tylko uratować wszystkich.

Nie potrafię pomóc samemu sobie.

 

Śnię każdego dnia o dniu, w którym przestanę płakać,

Wybaczcie mi, że nie widzicie tych łez.

Pragnę znowu pogrążyć się w marzeniach.

 

Tracę powoli swoją wiarę,

Nigdy nie utracę siły, którą noszę w sobie.

Obiecuję, że kiedyś was uratuje.

 

Pozwólcie mi dzisiaj odpocząć,

Nie wytrzymuję już tego natłoku myśli.

To jest mój potop szwedzki.

Średnia ocena: 3.5  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • elenawest 01.02.2016
    Ciekawy tekst, ale do mnie jakos nie przemowil... Zostawiam jednak 3,5 czyli 4 ;-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania