Powrócisz tu

Naturalnym to ustanowiono w domu, w którego progach zagościć duchowo nie zdołałam. By na samym środku światło stanowić o nim miała, a z poddasza hulaszcze śpiewy dopełnieniem były. Dokładnie liczone minuty, zawłaszczały przestrzeń na równi z bezprawiem. Kiedyś bez zbytniego wymądrzania, dziś z zastanowieniem to przytaczam.

W tym domu za podwaliny ustanowiono pokój. Burzliwa pacyfikacja, rozejm z cichym łkaniem, gdzie agresor postulował o roszczeniach, a mowa ciała wszystko pozostałe załatwiała: pokój, w którym poniżenie było świętym spokojem usprawiedliwiane.

Co dziwne, uczęszczałam na zajęcia metodyczne – a miałam niespełna sześć lat – i zdawać by się mogło, że niepojętym jest cokolwiek zrozumieć o historii przodków, walce z okupantem, zapomnianym okresie wśród teraźniejszych trosk. A mimo, że przeszłość to nie tylko odcinek kilku chwil, zawsze przedkładaliśmy dzisiejszy natłok myśli, nad to, co trwało kilka lat, co ukształtowało naszą dumę. Przez to nie straciliśmy umiejętności planowania, pragmatyczności. Wygraliśmy batalię, ku ironii, mimo, że zostaliśmy stłamszeni, dziś nie zamienilibyśmy się z oprawcą. I w tym upatruję powód do radości.

Tata i wujek Edward nigdy nie powiedzieli, że kobiety przedkładają plotki nad spokój, ale każdy z domowników to czuł i gdyby to kiedyś poruszyć, jako zagadnienie, nie sądzę by szczerze to wyznali. Mama zwykła przeglądać wszystkie medialne ciekawostki, zatapiać się niuansach, wyczytywać nie tylko o wielkich, ale nawet o wschodzących gwiazdeczkach, które przez cień znanej osobistości znalazły się w świetle fleszy. Urodziła się w Ełku, ale z wyboru została w Małopolsce, a dokładniej w Krakowie. Częściowo w tym upatrywałam jej rozmiłowanie w przyswajaniu sobie takich wiadomości, które niekoniecznie przekładały się na bardziej rzeczową konwersację. Mieszkając przez wiele lat w tak zaściankowej części naszego kraju, nie była przygotowana na takie możliwości, jakie niesie życie w wielkiej aglomeracji. Choć jak o tym pomyśleć na spokojnie, to chyba kwestia charakteru i miejsce nie stanowi o tym procederze, jak zwykł to nazywać tata.