Poznaj

Chciałbym abyście poznali prawdę. Zbyt wielkim głupcem jestem.

Nie potrafię jej opisać. Talent to tylko złudzenie.

Oszukujecie mnie wszyscy. Kto nazwał mnie geniuszem?

 

Setki tysięcy razy wpisałem w siebie to słowo. Dlaczego wy ciągle zaprzeczacie?

Boicie się tej prawdy? Ja się z nią pogodziłem, lecz ona rani.

Nie chciałem taki być. Życie pokazało, że to moja definicja.

 

Wszystko kiedyś się ułoży. Moje życie powoli kończy się.

Ono chyba już dawno zostało zatrzymane. Wspomnienia trzymają mnie jak łańcuchy.

To tylko złudzenie. Jest nim obraz zakłamanych myśli.

 

Oczekiwałem pomocy, której nie szukałem. Poszukiwałem w złych miejscach.

Jak mam szukać bez oczu? Jestem tylko ślepcem prowadzonym przez głupi umysł.

Dlaczego stoję w tym miejscu? Kto zwróci mi wzrok?

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Tajemnicza... 26.12.2015
    * Jestem zbyt wielkim głupcem. / Tak lepiej pasuje.
    * Chciałbym, abyście.../ przecinek po chciałbym.
    * No potrafię jej opisać. / Czego? Głupoty? Jak tak to powinno być. - Nie potrafię opisać mojej głupoty.
    * Setki tysięcy razy, wpisałem w siebie to słowo. / przecinek po razy.
    * Wszystko się kiedyś ułoży. / układ zdania.
    *... powoli się kończy. / układ zdania.
    * Może lepiej by brzmiało... - Tylko wspomnienia, trzymają mnie jak łańcuchy.
    No i dalej przecinki... Chyba troje zrozumiałam tekst, ale nie dokonca. Widać twój smutek, żal do życia. Nie wiem czy dobrze zauważyłam, czy nie. Nie oceniam tekstu. Pozdrawiam
  • T. Weasley 26.12.2015
    Nie zgodzę się z niektórymi uwagami Tajemniczej, bo inna konstrukcja zdań jest zabiegiem poetyckim. Ogólnie może sprubujesz napisać coś podobnego jako opowiadanie, bo możesz wpaść w pułapkę wiersza białego - czyli słowa brzmià màdrze, ale o nic w nich nie chodzi

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania