Przedkłopotanie

Daleko zwracam spojrzenie

Bo oddać chcę je za darmo

Gdyby tak świat złożyć lub zagiąć

Lub stanąć rozerwać rzucić o ziemię

Za szybko zrozumiem za łatwo

Niewydarzenie moje przelałem na życie

Którego linie wyryłem w kościach na szczycie

Żałości co wita mnie rano

Smołę zmieszaną z lawą wypiję

Przetrwam przemilczę zagoję

Wzruszą się acz ramiona moje

Gdy czarną godzinę zegar wybije