Przedsionek piekieł

Komentarze (14)

• 
  betti 28.04.2018

  Zanim pokuszę się o interpretację, czepię się techniki.
  
  Ja bym tak zapisała, oczywiście to sugestia.
  
  
  
  W pustym budynku
  
  zmurszałe ściany
  
  zdobią męki Tantala.
  
  
  
  Zranione, przezroczyste psyche
  
  ze strzykawkami w dłoniach
  
  grzebią beznamiętnie w kloace
  
  
  
  Nieistnienie łamie drzazgi
  
  pożółkłych framug
  
  żonglując deszczem niedopałków.
  
  
  
  Wśród rozbitych szkieł
  
  na Madejowym łożu
  
  przedsionek Sybiru
  
  .
• 
  riggs 28.04.2018

  Ładnie, widzisz fajnje jest to, że widzisz to na swój sposób i jeżeli chcesz możesz swoją wersję opublikować jak swój wiersz. Nie będzie to plagiat, ale skoro Cię w jakiś sposób zainspirowało to ja jestem za
• 
  betti 28.04.2018

  riggs nigdy nie ''pożyczam'' czyichś myśli, mam własne.Poza tym ja tylko dla dobra poezji...
• 
  riggs 28.04.2018

  betti kiedyś napisałem tekst na podstawie tekstu Artbooka, tyle że napisałem, że ze mnie zainspirował. Nie było gniewu, raczej na wesoło, że bo tekst był humorystyczny. Czytamy poezję innych, gdzieś w naszym pisaniu po części są Oni. Każdy pisze po swojemu, a Ty czasem ładnie to zmieniasz. Po swojemu. Twoje dobre, moje dobre i jesteśmy sobą. Pozdro
• 
  betti 28.04.2018

  riggs niczego nie zmieniam, a już na pewno nie sensu zawartego w wierszach, jedynie inaczej nazywam te same rzeczy. To jest nadal Twój wiersz. Myślałam, że załapiesz o co mi chodzi...
• 
  riggs 29.04.2018

  betti łapię, bo napisałem, że ładnie. No bo ładnie. Twój sposób zapisu mnie nie obraża, a wręcz mi się podoba. Gdybym stworzył gniota zapewne nie fatygowałabyś się żeby nad nim usiąść i pomyśleć. Samo to jest dla mnie komplementem
• 
  riggs 28.04.2018

  Podobno w poezji zostało powiedziane już wszystko więc czemu nie
• 
  Something 28.04.2018

  Oto chodzi w sztuce, o zabawę formą i pokazywaniu siebie. Nie ma sztywnych ram. Każdy człowiek jest twórczy, toteż... wiadomo.
• 
  Enchanteuse 29.04.2018

  Podoba mi się w takim kształcie, w jakim jest obecnie. Owszem, poezja to eksperymentowanie z formą... ale trzeba uważać, by nie przesadzić.
  Nie wiem, czy dobrze myślę, ale dla mnie to jest wiersz o szpitalu psychiatrycznym. Trzeciej zwrotki nie rozumiem, dlatego proszę o wyjaśnienie :)
  
  Aa, i ten zwrot "kloaka wspomnień" tak stylistycznie mi nie podchodzi. Ale to już wola Autora co z nim zrobi. Osobiście skłaniam się w tym miejscu do wersji betti, czyli wyrzuceniu tych "wspomnień".
  Natomiast reszty bym nie ruszała, coby nie przesadzić.
• 
  riggs 29.04.2018

  Rzecz o zagubionych cierpiących ludziach półmartwych jakby, bezdomnych bez celu i przyszłości. Żyjąc byle gdzie i byle jak konają w swoich nałogach. Madejowe łoże ze szkieł butelek po alkoholu to miejsce zgonu, brama do nicości, do piekła... Dlatego taka końcówka i dlatego kłódka, bo ci zlamani nie szukają już dobrych wspomnień tylko grzebią się w najgorszych pograzajac się jeszcze bardziej
• 
  Enchanteuse 29.04.2018

  Czyli jak kulą w płot. Metafora zapuściła głębsze korzenie niż mi się zdawało :)
  Dziękuję za wyjaśnienia.
• 
  riggs 29.04.2018

  Kloaka nie kłódka. Słownik
• 
  Adam T 29.04.2018

  A ja zupełnie nie wiem dlaczego pomyślałem od razu o utworze Epitafium, zespołu King Crimson, i w ogóle o całej płycie "In the Court of the Crimson King", ale to pewnie bardziej przez skojarzenie ze Schizofrenikien z tejże. Ale powiem szczerze, tytuł dałeś po bandzie, a tu potem, ta piekielność to bardziej powiem chłodu z głębokiej krypty. Nie mniej, blisko serca gdzieś to zagrało.
  Pozdrawiak ;)
• 
  Maurycy Lesniewski 29.04.2018

  Czytałem już go dziś, gdzie indziej... :) zostawię więc tylko 5, to będzie chyba jasne co sądzę :)
  A sądzę, że jest świetny!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania