Przedwidoki

Umieranie to jedyne, co może mnie pokonać

Choć nie boję się, że umrę, ale nie zdążę pokochać

Jak miałbym skonać, skoro znam bogactwo nędzy

Zapłaciwszy za marzenia wymarzyłem brak pieniędzy

Nie powiem ci zbyt wiele ponad tyle, że chcę więcej

Władzy lub agresji, albo czegoś tak pomiędzy

I że prędzej znajdę zło, niż zajmę się szukaniem

Znienawidzę się za bycie złym, nie tylko za bywanie

Spoglądam wciąż na dłonie, zabliźnione wybieraniem

Męczę smutki, już nie płoną, teraz są zatapiane

Wybawienie od żenady bawi gdy jest zaginaniem

Czasu, który będę miał, a którego nie mam wcale

Żalem zażegnanym, kiedy uwalniam barykady

W imię pasji, żeby uzależnić myśli od zagłady

Zaprzedany sobie wiem, że mógłbym się zastrzelić

Jak odróżnię widok śmierci od widoku własnych źrenic