Przemyślenia alkoholika na terapii 《1》

W przerwie podczas oglądania filmu zapaliłem papierosa i wlepiłem wzrok w białe jak welon chmury. Gdybym miał porównać je do moich uczuć musiałbym złapać je wszystkie i zamknąć w małym słoiczku z wadliwym wiekiem. To ciasne naczynie i ogrom emocji wymieszanych ze sobą w jednym miejscu. Nie odebrane połączenie z domu sprawiło, że lęk i niepokój zaczęły stopniowo kipieć ze słoika mojej bezradności.

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Marian 20.08.2017
    "Nie odebrane..."
    Powinno być :"Nieodebrane..."

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania