Przemyślenia alkoholika na terapii 《1》
W przerwie podczas oglądania filmu zapaliłem papierosa i wlepiłem wzrok w białe jak welon chmury. Gdybym miał porównać je do moich uczuć musiałbym złapać je wszystkie i zamknąć w małym słoiczku z wadliwym wiekiem. To ciasne naczynie i ogrom emocji wymieszanych ze sobą w jednym miejscu. Nie odebrane połączenie z domu sprawiło, że lęk i niepokój zaczęły stopniowo kipieć ze słoika mojej bezradności.
Komentarze (1)
Powinno być :"Nieodebrane..."
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania