Przemyślenia duszy
Za spokojnym lasem, śpiewnymi ptakami.
Za kołyszącymi się koronami drzew...
Bez łez, bez płaczu...
Spokojny cień.
Tam, gdzie rzeka zmienia swe kształty,
Gdzie słońce jest i gdzie słońca nie ma.
W głębi duszy charakter swój zmieniam,
Jak spadające liście - zero natchnienia.
Jesteś samotny, tylko czas to zmieni.
Widzisz tysiące czarnych, smutnych cieni...
W duszy gra Ci spokojna muzyka,
W głowie zaś, czas prędko umyka...
Wspomnienia są zawsze.
Od początku do końca...
Dzieciństwo przemija, dorosłość się wtrąca.
Jak wieczna melodia...
Czy szczęściem, czy strachem żywot kończymy...
Z każdym dniem coraz częściej się męczymy.
Taki już nasz los, lecz wciąż wierzymy...
Komentarze (1)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania