Przepaść

Dzisiaj od jutra dzieli przepaść. Krok jest zbyt krótki, aby ją przeskoczyć.

Dlaczego ciągle stoję w miejscu? Nie mam wielu sił.

Chcę iść do przodu, lecz tylko spadam. Moja ocena cały czas jest zerowa.

Bez moich przyjaciół nie ma mnie. Oni są moim wsparciem.

Ich szczere słowa są cierniami, które leczą. Nie mam w sobie wyrazów mogących was opisać.

Słowo dziękuję, jest dla was za małe. Proszę wybaczcie mi.

Widzę koniec tej przepaści. Oni stają po drugiej stronie.

Nikt na mnie nie czka. Ja ciągle jestem po tej złej połowie.

Zaczekajcie jeszcze chwilę. Jeszcze pójdę razem z wami.

Nie wykonuję już kroków. Skaczę nad przepaścią.

Wczoraj od dzisiaj dzieli przepaść. Ja się już nie cofam.

Szanuję jedynie prawdę. Wybacz mi te słowa.