Przepraszam. 6

Wiem, że długo nie pisałam, ale byłam na wyjeździe :) nie wiem, czy ktoś to w ogóle przeczyta, ale cóż... Miłego czytania :D

________________________________________________________________________________________________________

Obudziłam się z bólem podbrzusza. On to wczoraj zrobił. Brutalnie mnie zgwałcił! Chciałam, by mój pierwszy raz był z Adamem. To z nim miałam stracić dziewictwo! Ten cholerny dupek wszystko popsuł. Krzyczałam i płakałam, za co dostałam dwa razy w policzek. Ręce przywiązał mi do łóżka i robił ze mną to, co chciał.

Chciałam wstać, ale poczułam na swojej tali czyjąś rękę. Odwróciłam lekko głowę i się skrzywiłam. Obejmował mnie. Spał ze mną całą noc! Udało mi się zrzucić jego rękę, a kiedy zamierzałam wstawać, usłyszałam jego głos:

- Gdzie ci tak spieszno?

Nie odpowiedziałam. Nie miałam najmniejszej ochoty z nim rozmawiać. Zauważyłam, że jestem naga. Wzięłam do ręki koc, który leżał na końcu łóżka i się nim owinęłam. Podniosłam się i zaczęłam zbierać swoje ubrania, które ten palant wczoraj porozrzucał.

- Zadałem ci pytanie, złotko.- ponownie usłyszałam jego głos. Słychać było, że się wkurzył.

- Nie mów tak do mnie.- odezwałam się, ale nawet na niego nie spojrzałam.

- Bo ci mi zrobisz, ZŁOTKO?

Zacisnęłam zęby i wzięłam do ręki swój stanik. Pozostały mi jeszcze majtki. Leżały na łóżku. Chciałam je wziąć, ale poczułam jego rękę na swoim nadgarstku. Spojrzałam na niego.

- Zdejmij ten koc- powiedział.- Widziałem cię już nago. Nie masz się czego wstydzić. Masz piękne ciało.

- Ale nie chcę ci go pokazywać.

Przyciągnął mnie do siebie i odwinął materiał, w który byłam zawinięta. Przycisnął mnie do łóżka i chwycił za przedramiona.

- Nie załapałaś jeszcze, że masz wykonywać moje rozkazy?- syknął.

- Nie jestem twoją służącą! Nie muszę ich wykonywać, gnojku!

Mocniej ścisnął moje ręce, a ja krzyknęłam z bólu.

- Jesteś moją zabaweczką i masz się mnie słuchać!- wysyczał mi prosto do ucha.- Zerżnąłbym cię teraz mocniej niż wczoraj, ale za godzinę mam ważne spotkanie, więc przełożymy to na wieczór.

Wpił się w moje usta, a po chwili wszedł do łazienki. Zaczęłam szlochać. Szybko się ubrałam i usiadłam na podłodze. Po kilku minutach popierdoleniec wyszedł z łazienki. Miał na sobie obcisłe, czarne jeansy oraz szarą bluzkę, która podkreślała jego całkiem umięśniony tors. Podszedł do szafki i wyjął z niej nowy stanik dla mnie ze stringami do kompletu. Bielizna miała czarny kolor.

- Chcę, byś to założyła.- powiedział.- Później dam ci jeszcze jakąś sukieneczkę, bo tylko ja mogę cię widzieć nago. Jeżeli nie założysz tej bielizny, to pogadamy inaczej. A uwierz mi, że tego nie chcesz.

- Kim ty w ogóle jesteś?- szepnęłam i spojrzałam na nowy stanik.

- Oj, Monika, jestem zawiedziony.- westchnął. Skąd ten zboczeniec zna moje imię?!- Nie poznajesz mnie?

Popatrzyłam na niego. Ciemne, prawie czarne włosy, niebieskie oczy, kolczyk w prawym uchu, zadziorny uśmieszek. Jest wysoki i wygląda na wysportowanego. Mam takie dziwne wrażenie, że go skądś znam. Nagle sobie coś uświadomiłam. On mówi po polsku!

- Nadal nie wiesz?- przerwał ciszę.- To ci podpowiem. Kiedyś byliśmy parą.

Otworzyłam szeroko oczy ze zdziwienia. To nie może być…

-Marcin?- nie wierzyłam.

- Brawo, śliczna! Trochę się zmieniłem, nie?

- W życiu bym cię nie poznała… Ale czemu mi to zrobiłeś?! Czemu mnie zgwałciłeś?!

- Wiesz, jaki byłem wściekły, gdy ode mnie odeszłaś?!- krzyknął.- Potem dowiedziałem się, że jesteś z Adamem! Wiesz, jaki to był dla mnie cios?! Chciałem, byś była ze mną! Byś była tylko i wyłącznie moja. Poza tym mówiłem ci kiedyś, że to ze mną będziesz miała swój pierwszy raz. Dotrzymałem obietnicy. Swój pierwszy seks uprawiałaś ze mną.

- Nie, to był gwałt! A to duża różnica!

- Nie przesadzaj. Wkrótce to nie będzie miało dla ciebie znaczenia. Znów mnie pokochasz i…

- Ja cię nigdy nie kochałam! To było tylko przelotne zauroczenie!

- To masz pecha, bo ja nadal na ciebie lecę. Nawet sobie nie wyobrażasz mojego zadowolenia, gdy zobaczyłem cię w tej sali z innymi dziewczynami.

- Wszystko popsułeś…- prawie płakałam.

- Nie becz już. Wrócę później i chcę cię widzieć w nowej bieliźnie.

Wyszedł i zamknął drzwi na klucz. Nie wytrzymałam i zaczęłam wylewać potok łez w skrawek kołdry. Płakałam ze strachu, gniewu i Bóg wie jeszcze czego. Wciąż nie mogłam uwierzyć, że więzi mnie mój były. Zmienił się. Nie poznałam go. Ufarbował włosy, przez co wygląda na starszego, niż w rzeczywistości jest. Jednak nadal ma to pełne pożądania spojrzenie. Byłam pewna, że moje odejście było dla niego niczym. Że znajdzie sobie inną i to z nią będzie się zabawiał. Myliłam się. Dostałam się tu przez przypadek, ale gorzej chyba nie mogłam trafić. Akurat on! I akurat tacy zboczeńcy, co im tylko jedno w głowie! Na dodatek jestem ,,zabaweczką” swojego byłego. Po prostu pięknie! Zgwałcił mnie, spoliczkował i jeszcze groził! Co będzie potem? Zabije mnie? Będzie torturował?

Wolałam już nie pogarszać swojej sytuacji, więc poszłam do łazienki, wzięłam długą kąpiel, a na koniec założyłam tę paskudną bieliznę. Nie gustuję w stringach. Są niewygodne i brzydkie. Nie mógł mi dać normalnych majtek?! Nie, pewnie, że nie mógł! Według niego stringi są lepsze i seksowniejsze. A im seksowniejsza dziewczyna, tym lepiej. Więcej z nią zabawy. A, i jest na co popatrzeć. Piękne, okrągłe i kobiece kształty.

Narzuciłam na siebie swoje spodenki i to, co zostało z mojej bluzki. Była podarta i odkrywała brzuch, ale piersi nie było widać, na szczęście. Cóż… Pewnie niewiele mi to pomoże, bo on i tak zdejmie ze mnie ubranie, ale przynajmniej ja czuję się pewniej.

Spojrzałam na drzwi. Nie mogę tak bezczynnie siedzieć i czekać na jego powrót. Nie chcę, by mnie wykorzystywał. I nie mam zamiaru być jego zabawką. Czas ucieka. Wróci za kilka godzin, więc przy odrobinie szczęścia uda mi się uciec. Zaczęłam myśleć. Wpadłam na pewien pomysł i mam nadzieję, że wypali.

*Dwie godziny później*

- No ruszże się, ty cholerna klamko!- krzyknęłam i po raz tysięczny pociągnęłam za metalową klamkę. Od dwóch godzin próbuję ją urwać i wsuwką kręcę w zamku, ale to na nic. Na filmach jakoś zawsze działa. I to od razu. Ludzie, tu się ważą moje losy! Moja intymność! A nie mogę sobie poradzić z jedną, małą klamką! Gdyby udało mi się uciec, pomogłabym też reszcie tych biednych dziewczyn. Ale nie! Nie mogę sobie poradzić nawet z pierwszą przeszkodą- drzwiami.

Zaczęłam chodzić nerwowo po pokoju. Czasu jest coraz mniej, a ja nie wymyśliłam niczego sensownego. W dodatku nie wiem, jak wydostać się z wyspy. Pewnie mają tu jakieś motorówki czy łodzie, ale nie wiem, gdzie one są. I pięknie! Co ja mam robić? Dziewczyno, myśl!

Nagle usłyszałam czyjeś kroki. Już wrócił?! Myślałam, że będzie trochę później! Co robić? Co ja mam robić?! Usiadłam na brzegu łóżka i spojrzałam na drewniane drzwi. Po chwili do pokoju wszedł jakiś blondyn o dość przerażającym wyglądzie. Miał grube brwi, szare oczy, wystający nos, bliznę na lewym policzku i rozciętą wargę. Wyglądał na umięśnionego. Na dodatek był łysy. Od razu widać, że przestępca. Rzucił w moją stronę jakąś torebkę foliową z sukieneczką w środku.

- Szef kazał ci to założyć.- mruknął.

Teraz mam szansę na wydostanie się! Muszę go tylko jakoś zagadać…

- Jasne, założę, ale… Nie możesz się gapić!

Stał w tym samym miejscu i nawet nie zareagował!

- No przecież nie będę się przy tobie przebierać! Szef nie mówił ci, że tylko on może mnie widzieć nago?

Zauważyłam, że to poskutkowało. Stanął przy łóżku, a ja weszłam do łazienki.

- Nawet nie próbuj podglądać!- ostrzegłam go.

Nie domknęłam drzwi, ale nie zamierzałam się przebrać. Odczekałam kilkanaście sekund i wyjrzałam z łazienki. Stał tyłem do mnie i przytupywał nogą. To moja szansa! Wymknęłam się po cichu z toalety i skierowałam się do drzwi. Już prawie… Jeszcze tylko dwa kroki… Zaskrzypiała podłoga. Cholera! Akurat teraz?! Dryblas odwrócił się w moją stronę, a ja natychmiast rzuciłam się do ucieczki. Skręciłam w pierwszy lepszy korytarz i przyśpieszyłam tempo. Całe szczęście, że w miarę szybko biegam.

Pojawił się kolejny problem- nie znam tego budynku i nie miałam pojęcia, w którą stronę biec. Słyszałam jego kroki, ale był daleko. Nie biegał szybko. Może i był silny, ale bieganie jest jego słabością. Skręciłam w jakiś przypadkowy korytarz i na kogoś wpadłam. Po mnie!

- Monika?- usłyszałam zdziwiony, ale jednocześnie wściekły głos Marcina. Musiałam wpaść akurat na niego?! Tym bardziej po mnie! Mogę się pożegnać ze spokojną nocą!- Co ty tu robisz?!- podniósł mnie boleśnie za ramiona.

W tym samym czasie dobiegł do nas ten dryblas. Patrzył na mnie z nienawiścią.

- Ta suka mi uciekła.- wysyczał i wskazał mnie.

- Widocznie jesteś głupi, skoro dałeś się jej przechytrzyć.- warknął Marcin.

Tamten zamilkł i się oddalił.

- Za ile mi ją sprzedaż?- usłyszałam jakiś obcy głos.

Spojrzałam w lewo i zobaczyłam jakiegoś faceta z prawie siwymi włosami. Był ubrany w garnitur, a na nosie miał okulary.

- Ona nie jest na sprzedaż, Bartek.- odpowiedział Marcin.- Jest tylko i wyłącznie moja.

- Nawet na jedną noc?- dopytywał elegancik.

- Nawet na godzinę! Jest moja i już! Trafisz sam do portu? Ja muszę się nią zająć.

- Jasne. Miłej zabawy. Jakbyś zmienił zdanie, to poinformuj mnie.

- Nie będzie takiej potrzeby.

Siwowłosy odszedł, a mój były spojrzał na mnie z gniewem w oczach.

- Myślałem, że wszystko ci jasno powiedziałem, ale jak widać się pomyliłem.- syknął mi do ucha.- Będę ci to musiał dobitnie pokazać!

Zadrżałam. Podejrzewam, że będzie jeszcze gorzej niż ostatnio. Jest mega wkurzony. Chciałam mu się jakoś postawić, ale nie miałam z nim najmniejszych szans. Przerzucił mnie sobie przez ramię i zaczął iść w stronę swojej sypialni.

- Proszę, nie…- szepnęłam, gdy dochodził do drzwi.

- Trzeba było o tym wcześniej pomyśleć.- odparł.- Niegrzeczne dziewczyny trzeba ukarać, wiesz?

Poczułam jak łza spływa mi po policzku. Będzie bolało. Pomyślałam o Adamie. Musi się o mnie bardzo martwić. Jak mogę się stąd wydostać? Przecież musi być jakiś sposób. Jakikolwiek.