przez życie
w rozmytym odbiciu zbłąkanych spojrzeń
szukam uśmiechu
dotykam twarzy
upewniam się
czy strata była prawdziwa
przed nami droga rozpływa się w kroplach
przepita deszczem szyba traci swą rolę
tkwimy w labiryncie
bez mapy
otoczeni mrokiem niezrozumiałych myśli
kierunek jazdy wyznacza róża
ścięta kosą przy samej ziemi
do obrony ma już tylko kolce
płatki opadły w niepamięć
Komentarze (10)
może ''reszta opadła w niepamięć''?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania