przez życie

w rozmytym odbiciu zbłąkanych spojrzeń

szukam uśmiechu

dotykam twarzy

 

upewniam się

czy strata była prawdziwa

 

przed nami droga rozpływa się w kroplach

przepita deszczem szyba traci swą rolę

 

tkwimy w labiryncie

bez mapy

otoczeni mrokiem niezrozumiałych myśli

 

kierunek jazdy wyznacza róża

ścięta kosą przy samej ziemi

do obrony ma już tylko kolce

 

płatki opadły w niepamięć

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • yanko wojownik 30.09.2019
    Nabiera mocy po połowie, kojarzy mi się z jedną fotą, którą dzisiaj (wczoraj chyba) niektórzy komentowali, ale te róże jeszcze miały płatki.
  • Berkas 30.09.2019
    Mam do tego zdjęcie, wrzucę na teksturę.
  • Pan Buczybór 01.10.2019
    coś ma
  • Berkas 01.10.2019
    3 piątki i 3 jedynki
  • betti 01.10.2019
    bez ''zbłąkanych'', bez ''szyba'', bez ''niezrozumiałych myśli'', bez ''samej''

    może ''reszta opadła w niepamięć''?
  • iNick 13.03.2020
    Dobrze, że autor nie pochlastał zgodnie z powyższą sugestią
  • Piotrek P. 1988 13.11.2019
    Czytanie niektórych tekstów literatury pięknej jest podobne do oglądania odpowiednich obrazów artystycznych: przenosi w inną lepszą rzeczywistość, a także wywołuje nostalgię.
  • Berkas 13.11.2019
    Miło, że podzieliłeś się swoimi odczuciami. Jeśli mój tekst daje takie wrażenia, to bardzo się z tego powodu cieszę.
  • iNick 13.03.2020
    Osłuchać można interpretacji, że muzycznie: https://t3kstura.eu/index/Profiles/muza/pokaz_audio.php?id_muz=2342
  • Berkas 14.03.2020
    :D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania