Przytul – Antoni Grycuk
Moje życie jest bez sensu,
tylko podciąć sobie żyły
albo wydrzeć kawał mięsa
i zakończyć czas niemiły.
Lecz za oknem, tuż przede mną
stoi piękna nieznajoma,
huk, że zimno, huk, że ciemno,
zaraz będzie obczajona.
Bo twe bary tak mnie kręcą,
są przepiękne jak Pudziana.
Przytul mnie, no nie bądź jędzą,
ściśnij mocno jak pawiana.
Komentarze (21)
Ktoś tu ściskał pawiana i wie?
Jak to dobrze, że nie mam drugiego konta:)
Ciesze się, że nikt mnie nie odgadł, ale chyba ubolewam, że tak się upodobniłem ;)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania