Radość (1999r)

Smutki chodzą parami, nie wiedzieć dlaczego

Gdy chwyta cię jeden wnet woła drugiego

I walczą z Radością siekierą rozpaczy

I chcą ściąć jej głowę, bliznami naznaczyć.

 

Lecz Radość samotna dwa Smutki przerasta

Co zetną jej głowę - wciąż druga wyrasta

I staje się wielka, odważna i piękna

I walczy zawzięcie Radość nieulękła.

 

Aż precz je przegoni i czeka gotowa

Na atak kolejny odrośnięta głowa.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Ewcia 08.06.2017
    Smutek i radość ciągle walczą z sobą, kto wygra?
    Ja radośnie daję 5.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania