Poprzednie częściRazem, a samotnie.

Razem z samotnością

Siedzę na murku pośród białego puchu

A obok wtulona we mnie błogo cisza

Która pyta gdzie się ukrył mój Zawisza

Gdy on ukrywa się pod kurtyną zmierzchu.

 

Odsuwając się spoglądam na nią niecierpliwie

W duszy samego siebie pytając

Kiedy ona ucieknie jak zając

Lecz tylko tuli mnie miłościwie.

 

Pomimo tylu noży w plecach

Tych wszystkich białych kartek

Oraz wielu wypitych ćwiartek

Tylko z tobą rozmawiam przy świecach.

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 9

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • KarolaKorman 09.01.2017
    Bardzo mi się spodobał wiersz. Jest w nim tyle smutku i samotności, choć w wierszu o ty ani słowa, 5 :)
  • KarolaKorman 09.01.2017
    *o tym :)
  • KarolaKorman 09.01.2017
    Teraz przeczytałam tytuł, ale beż niego wiedziałam, co ukryłeś pod tą kurtyną słów :) czyli idealnie przedstawiłeś to, co chciałeś :)
  • D4wid 09.01.2017
    Eksperymentuje z nowym kierunkiem i formą wierszy :) Nie ukrywam, że inspiruję się Neurotykiem.
  • KarolaKorman 09.01.2017
    Zauważyłam, że inne rymy :) Każda inspiracja jest dobra, jak efekt jest zadowalający, powodzenia :) Mnie też kiedyś zainspirował teks Neurotyka i przyznam, że inspiracja była trafna i jestem zadowolona z tego, co z niej wyszło :)
  • Karawan 09.01.2017
    Trol Cię nawiedził. Ja też - dla równowagi. Ładnie. 5
  • D4wid 09.01.2017
    Troll to znak, że idę w dobrą stronę
  • Szudracz 09.01.2017
    Idziesz do przodu z podniesioną głową. :) 5
  • D4wid 09.01.2017
    Nowy kierunek
  • KarolaKorman 09.01.2017
    A żebyś wiedział, ze to dobry znak :))))
  • Pan Buczybór 09.01.2017
    Ach, te kolacje przy świecach... 5
  • D4wid 09.01.2017
    Romantyczne czyż nie?
  • Tina12 09.01.2017
    Cóż tu mówić 5. Cieszę się, że twoja twórczość jest na coraz wyższym poziomie.
  • natka1956 10.01.2017
    5 ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania