Rugby upadłem

Upadłem na kolana gdy ujrzałem zło tego świata,

Człowiek dla człowieka był jak kat.

Dla mnie to był dziwny sen.

Podróżowałem w nim przez sam środek miasta,

Mijałem setki ludzi, którzy zapomnieli o innych.

Widziałem cierpienie na, które nikt nie chciał spoglądać.

Ujrzałem w ludzkich oczach przerażającą obojętność,

Dookoła umierały ludzkie dusze, lecz nikt za nimi nie płakał.

Chciałem się obudzić, lecz to nie był sen.

Moje serce napełniło się w jednej sekundzie strachem,

W tym świecie nikt nie szanował nikogo.

Już dłużej nie chciałem żyć w tym śnie.

Stanęło obok mnie piętnastu, których chciało zmienić ten koszmar,

Wszyscy oni pokazali mi świat, w którym każdy z nas jest człowiekiem.

Nauczyli mnie jak wiele warta jest moja dłoń, którą wyciągam do was.