Poprzednie części: Wiersze <*>Ⱳყsƙɾօҍɑղe Niebo ? → wiersz <*> ƝⱭՏƬĘƤƝⱭ LӀՏƬⱭ

Wiersz <*> Sierpniowa Kołysanka

sierpień na polu do żniw zachęca

gdyby ktoś nagle

nie

zapamiętał

pani kłosanka w warkocz spleciona

dziwnie wciąż smutna

aż pragnie

skonać

trzęsie się cała zwiewnie rozpacza

marzy by włożyć

suknię

z modraka

a kwiatek w dole za nisko całkiem

nawet on nie wie

że ma

wybrankę

nie płacz kochana to jest ważniejsze

tutaj na polu

zbiorą was

pięknie

już idą żeńcy każdy ma kosę

zetną kłosanki

nabrzmiałe

złote

raczej...

jeżdżą kombajny tam i z powrotem

zetną kłosanki

nabrzmiałe

złote

w każdej biel mąki radośnie śpiewa

matką ty będziesz

początków

chleba

Następne części: Wiersz <*> Zapach Świtu Wiersz <*> A ɢᴅʏʙʏ ᴛᴀᴋ... Wiersz <*> Ocalony Kłos

Komentarze (9)

Bożena Joanna 11.08.2020
Kłosanka jak kołysanka, jak dawniej bywało a jak teraz. Jedno pozostało niezmienne: biała mąka na chleb. Przyjemna lektura. Pozdrowienia!
Dekaos Dondi 12.08.2020
Bożeno Joanno→Dzięki:)→No fakt. Może i przyjemna, ale niewiele poza tym:)↔Pozdrawiam:)
befana_di_campi 12.08.2020
"Zwiewnie rozpacza"???
Dekaos Dondi 12.08.2020
Befaniu→To taka metafora. Skrót myślowy:)↔Pozdrawiam:)
befana_di_campi 12.08.2020
Dekaos Dondi Aha ;-)
kigja 12.08.2020
Dekaos Dondi
Napisaleś tak, że można wyobrazić sobie złote pszeniczne pola i można się rozmarzyć na 5.
Pozdrawiam
Dekaos Dondi 12.08.2020
Kigja→Dzięki:)→No to fajnie, skoro tak:)↔Pozdrawiam:)
Tina12 23.08.2020
Witaj, taka bajkowa ta kołysanka. Najlepszy dla mnie fragment to ten że zborze jest matką chleba.
Dekaos Dondi 24.08.2020
Tina12→Dzięki:)→No tak chciałem trochę bajkowo:)↔Pozdrawiam:)

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania