Poprzednie częściSamotność słów
Pokaż listęUkryj listę

Samotność- Wróg i przyjaciółka

Znów dookoła jedynie ciemność

Otulana przez nieskończoną ciszę

Obserwuje skrycie małego mnie.

 

Stoi niosąc pusty wzrok

Gdy moje odważne usta

Setny raz przeklinają ją.

 

Rysowałem marzeń słowami obraz

Gdzie bez smutku chowałem ją

Wypisując jej imię na granitowej płycie.

 

Odeszła ode mnie na jeden krok

Wzbudzając mały strach w sercu

Które bez niej bić nie potrafi.

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Sweet1D 02.01.2017
    cudowne chyba sie zakochalam lal ;*
  • Ocena 5 :)
  • D4wid 02.01.2017
    I znów mój ulubiony nick na opowi. Nie myślałaś może nad poezją? Chętnie bym przeczytał jakiś wiersz od Ciebie.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania