Seksmisja

takie sobie z konkursu... ograniczona liczba znaków i cztery wyróżnione wyrazy musiały znaleźć się w tekście. niby banalny, ale i tak zabawny. nie uważacie? a czy wy spodziewaliście się takiego zakończenia? :-)))) aha i tematem miało być rozwikłanie tajemnicy społeczności, w której rządzą kobiety.

PODRÓŻ ZIMOWA na rancho Agaty to wyprawa mojego życia. Gdy dostałam temat reportażu, byłam zawiedziona. – AGROTURYSTYKA! Artykuł o kozach, kurach znoszących jaja i grządkach z pomidorami nie przysporzy mi sławy. Nie po to studiowałam, by pisać o oborniku. A mężczyźni? Ponoć mieszkają tam sami pantoflarze! Nawet na romans nie mam więc co liczyć. Facet musi być silny, wiedzieć, czego chce. Nie jakiś tam mięczak. Wiadomo. To zadanie przydzielono mi dlatego, że jestem kobietą. Młodą kobietą. Żaden poważny, szanujący się dziennikarz nie wziąłby tego tematu. Zrezygnowana spakowałam walizkę i poleciałam. Agata odebrała mnie z lotniska osobiście. Biła od niej SIŁA. Zarządzała ona nie tylko swoim ranchem, ale i kilkunastoma innymi. Pomyślałam, że to władza dodaje jej tego czegoś. Gdy znalazłyśmy się na posiadłości, nie mogłam oderwać od niej wzroku. Przyciągała mnie, jak magnez. Nie rozumiałam, co się ze mną dzieje. Spędziłam tam kilka dni. Z jednej strony imponowały mi tamtejsze kobiety. ̶ Gdybym tak, jak one, miała chociaż odrobinę władzy, z pewnością nie tkwiła bym w tym miejscu. Pracowałabym nad jakimś wybuchowym reportażem. Z drugiej strony czułam wstręt do nijakich mężczyzn. Ale była też Agata. Nie mogłam przestać o niej myśleć. Za dnia dotrzymywała mi ona towarzystwa. Pragnęła mi wszystko pokazać, wyjaśnić ideologię tego całego powalonego społeczeństwa. Gdy wieczorem udawałam się na spoczynek, ciężko było mi się z nią rozstać. Jej najwyraźniej również. Pewnej nocy przyszła do mnie. Okazało się, że jest mężczyzną. Co to za cholerna seksmisja?! Jaka miłość? Zdemaskowałam chory system oparty na kłamstwie. Reportaż odniesie sukces. Zasłużyłam na premię i WAKACJE. Ale Agata…