Serce

Kiedyś ktoś mi podarował papierowe serce.

Mówiąc mom miłością na wieki będziesz.

I tak nam mijały dnie, lata, miesiące.

A co rano nam świeciło wiosenne słońce.

W oczy wprost wpatrzeni byliśmy swoje.

Dzieliliśmy nasze małe szczęście na dwoje.

Wstyd mi jest dziś te serce z papieru spalić.

Bo w mym sercu inny ktoś ogień zapalił.

Ale skoro ty gotowy dla mnie zrobić wszystko.

Chyba ze strachu przed samotnością będę budowała z Tobą.

Domowe ognisko.

Tylko chcę byś wiedział że gdy płacze to nie przez Ciebie.

Tylko przez zbyt czułe serce.

Bo ono choć proszę prawdziwej miłości.

Wyprzeć się nie chce.