Siedlisko

Komentarze (20)

• 
  D4wid 10.04.2018

  Naiwność. Takie mam odczucie po przeczytaniu tego tekstu.
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  Rozwiń myśl, chętnie posłucham.
• 
  D4wid 10.04.2018

  Neurotyk Widzę tutaj siedlisko, które jest pozornie trwałe, niezniszczalne. Ktoś wierzy, że tak jest. Jednak słowa ,,kwitną nam oczy z płatkiem skóry". Odbieram to tak, że odrywamy się od rzeczywistości.Potem upadek liścia. Znak, że schronisko się rozpada, a wcześniejsze wersy mówią, że naiwnie wierzymy, że ono przetrwa i nie dopuszczamy do myśli, że może być inaczej. Przynajmniej ja to tak widzę.
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  D4wid jestem zachwycony twoją, a jedną z możliwych, interpretacji. Dzięki.
  
  Zaznaczę, że to płatek upada obok wierzby, a liść jest przez nią zatrzymany.
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  D4wid jestem zachwycony twoją, a jedną z możliwych, interpretacji. Dzięki.
  
  Zaznaczę, że to płatek upada obok wierzby, a liść jest przez nią zatrzymany.
• 
  D4wid 10.04.2018

  Neurotyk ,,zerwanym z nieba liściem" Te słowa stworzyły w mojej głowie widok upadającego liścia.
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  D4wid tak, patrz dół :)
• 
  D4wid 10.04.2018

  Neurotyk Napisaliśmy tamten komentarz praktycznie w tym samym czasie. Dobra już nie robię zbędnego spamu.
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  D4wid jasne, spadaj już :)
• 
  Neurotyk 10.04.2018

  Aczkolwiek był zerwany z nieba liść, więc jak najbardziej może być "upadły".
• 
  Anonim 10.04.2018

  Witaj Neuro :-) Rzadko, to robię, ale tym razem postanowiłem trochę zaryzykować z interpretacją. Jeśli nie trafiona, to przepraszam, ale podjąłem się próby:
  
  "Bandażem objąć to siedlisko ----------> Wydaję mi się, że to ranne i bolesne miejsce...
  zrywając z nieba cienką chmurę -------> W niebie jest Ktoś, kto może uleczyć...
  i wlać do studni wodę pitną --------------> Zastąpić skażoną, otrutą, nie zdatną do picia wodę, czystą, życiodajną...
  gniazdo dla ptaków dać pod murem --> Nie jestem pewien w czym rzecz...
  jak biała tafla bliskiej wody ---------------> "(...) bliskiej wody" - łzy?
  kwitną nam oczy z płatkiem skóry ----> W nadziei na coś? Nie jestem pewien...
  rankiem upadnie obok wierzby ----------> "rankiem" - wcześnie, szybko...
  która nad domem w ciszy bliskiej -----> Skojarzyło mi się z bezpieczeństwem...
  szumi zerwanym z nieba liściem ------> Pamięć...
  i go w gałęziach mocno tuli" -------------> Miejsce pamięci?
  
  Bardzo mi się podoba ten tekst, skłania do myślenia i taką twórczość cenię, dlatego z przyjemnością piąteczka z plusem, pozdrawiam :-)
• 
  Enchanteuse 11.04.2018

  Podzielam uczucia Artbooka w połowie, aż do białej tafli. Aha i dla mnie to "gniazdo" jest po prostu kontynuowaniem leczenia miejsca. O dalszej części nie mam pojęcia, tylko jakieś mgliste odczucie, że ten upadający płatek skóry to symboliczne otwarcie oczu na prawdę. A liść z nieba, to cóż, pomoc z zewnątrz?
  
  Niedobry, paskudny Autorze - dlaczego usunąłeś dwie trzecie swoich wierszy? Przyszłam skomentować taki jeden, dość dawny i nie mogę, bo zniknął. Cieszę się, że zdążyłam go zapisać, bo teraz już bym go nie złapała.
  (Tak, wzięłam go sobie, ale spokojnie - tylko na własny użytek ;) )
• 
  Aisak 11.04.2018

  Interpretacja Artbook'a bardzo mi się podoba, gdy wiersz nabiera innych barw.
  
  Sam w sobie jest przemetaforyzowany.
  Nie wiem, czy to zarzut.
  To skłania do myślenia, ale czy chce nam się myśleć?
  Chyba technologia nas rozleniwia/wiła, że lubimy mieć podane na tacy.
  
  Ale dobrze, że takie wiersze się pojawiają i dobrze, że są odważni, by je interpretować.
  Choć to tylko gdybanie...ale ciekawe. Bardzo.
• 
  Neurotyk 11.04.2018

  Kasia?
• 
  Aisak 11.04.2018

  Neurotyk?
• 
  Neurotyk 11.04.2018

  Balistycznych?
• 
  Aisak 11.04.2018

  To była bardzo neurotyczna środa
  Niech każdy inny dzień się schowa
  Że w piątek trzynastego?
  Nie bój się kolego!
  Drugiej neurotycznej środy nie będzie już!
  
  Tra la la la tra la la
• 
  Neurotyk 11.04.2018

  Banduch
• 
  Karawan 21.04.2018

  Nie znam się na wierszach, zwłaszcza nowoczesnych. Odbieram je jak obrazy - emocją. Ten jest dla mnie obrazem "porozwodowym", wspomnieniem rozczarowania i nadzieją na przyszłość. Taki jesienny smuteczek w blasku słońca i nici babiego lata. Dziękuję! 5
• 
  Karawan 21.04.2018

  Nie znam się na wierszach, zwłaszcza nowoczesnych. Odbieram je jak obrazy - emocją. Ten jest dla mnie obrazem "porozwodowym", wspomnieniem rozczarowania i nadzieją na przyszłość. Taki jesienny smuteczek w blasku słońca i nici babiego lata. Dziękuję! 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania