Spójrz

Spójrz jak beztrosko tańczy za oknem śnieg

On co chwila zmienia swego życia bieg.

I choć wie, że zostanie, tu tylko parę dni

To nadzieję ma, że to mu się tylko śni.

I gdy wstanie słońce i promieniem swym dotknie ,go

On nie zmieni się w wodę co

Odpłynie i zobaczy, jak

Ludzie kochają i zdradzają siebie ot, tak.

Spójrz jak za oknem wiruje deszcz

On marzy, by być taki jak śnieg.

Kochany, podziwiany, wyczekiwany

Spadający w magiczny czas.

I biedny deszcz myśli,

Że nie potrzebny jest nam,

Lecz gdyby nie on, nie byłoby wiśni,

Których woń o zawroty głowy przyprawiają nas.

Spójrz więc do lustra i powiedz mi

Czy można tak?

Zakładać maski i ciemny płaszcz

I życia się bać?

Ja wiem, że nie wolno Ci dla mnie na siłę

Kimś innym być.

Bo kochać znaczy liczyć, że tamta osoba

Pokocha takim jakim się jest.