środowisko

opuszczę to duszące miasto

pożegnam tysiące świateł. które spotykałam każdego wieczoru

ostatni raz wsiądę do ulubionego autobusu, żeby przejechać ostatnie mosty

nie zostawię ich bez ostatniego słowa

nie sprawię, że będą cierpiały z niewiedzy

położę się na ławce w parku i posłucham wiatru

mam nadzieję, że liście przyjdą na to spotkanie

oby obcy ludzie ich nie zdeptali

może one wtedy cierpią, tak jak ja?

(nie jestem pewna, czy to możliwe)

przywitam się z świeżym powietrzem i ciszą

(czy to dobry pomysł? mogę jej przeszkodzić)

zagłębię się w nieznany las, może grzyby mnie tam polubią

(proszę, żeby nie były toksyczne)

przyślę pocztówkę mojej najukochańszej (to)poli

myślę, że zostanie w mieście jeszcze jakiś czas

oby kiedyś jeszcze ze mną porozmawiała

mam nadzieję, że nie zapomnę jak robić szum wokół siebie

inaczej się chyba nie dogadamy