Stół

Wspólny obiad

nowy obrus,

twarda pięść bez zahamowań.

Mleko rozlane

rysunki dzieci,

polnych kwiatów bukiet.

Zmęczone dłonie

kilka łez nad losem,

wzrok psa zbitego.

Ręczne robótki

flaszka gorzałki,

plecy wygięte w rozkoszy.

Stół
Autor: Jo-anka
Czytano 423 razy
Data dodania: 23.03.2017

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (20)

  • Adam T 23.03.2017
    Podoba mi się ten telegraficzny skrót. Prozaiczne życia, jak kolejne klatki filmu. Bardzo zwykłe, bardzo szare, zwyczajnie brutalne. Pięc, nie mogę inaczej
  • Adam T 23.03.2017
    Niechcący stuknęła mi się czwórka, przepraszam.
  • Jo-anka 23.03.2017
    Adam T Dziękuję i pozdrawiam ;)
  • Pasja 23.03.2017
    Stół i rzeczy które na nim się dzieją. Taka zwyczajna opowieść. Pozdrawiam ciepło 5
  • Jo-anka 23.03.2017
    Dziękuję ;)
  • Anonim 23.03.2017
    stół jest meblem szczególnym i bardzo symbolicznym. taki trochę czarno-biały obraz, chociaż są polne kwiaty, to jednak koloru brakuje.
  • Jo-anka 23.03.2017
    Tak, chrum, brakuje. Pozdrawiam.
  • Pan Buczybór 23.03.2017
    Stół to najpiękniejsze miejsce w naszym domu. Często tego nie dostrzegamy. Szkoda. 5
  • Jo-anka 23.03.2017
    Masz rację, ale miejmy nadzieję,że nie wszyscy. Dziękuję ;)
  • Jeden 23.03.2017
    Ej, wiesz co?
  • Ewcia 23.03.2017
    Popraw kilka łez na losem na nad .Całość oceniam na 5
  • Jo-anka 23.03.2017
    Dziękuję ;)
  • motomrówka 23.03.2017
    Stół to taki symbol rodzinności, tutaj jednak jest trochę jakby patologicznie. Cóż, są i takie rodziny. Podoba mi się forma, minimum słów, maks treści. 5
  • Jo-anka 23.03.2017
    Dziękuję, pozdrawiam. ;)
  • Ryszard Radwan 23.03.2017
    Ten wiersz kojarzy mi się z Herbertem a dokładnie z wierszem "Stołek". Dla mnie 5! Dom bez stołu to nie jest dom :)
  • Jo-anka 23.03.2017
    Dziękuję, pozdrawiam ;)
  • riggs 23.03.2017
    Ja bym przy tym stole i obiedzie łzy rozlał nie nad "losem" lecz nad sosem. Tak jakoś mi pasuje, ale piąteczka
  • Jo-anka 24.03.2017
    Dziękuję za komentarz ;)
  • betti 23.03.2017
    Wspólny obiad
    nowy obrus,
    twarda pięść bez zahamowań.

    Jo-anka, początek jak najbardziej, ale dalej poszłaś na łatwiznę. Wiesz o tym, prawda?

    Pozdrawiam.elka.
  • Jo-anka 24.03.2017
    Musiałabym zapytać siebie z przed lat 20... Mogłam zmienić, ,,na teraz'', ale to już inne emocje. Dziękuję za odwiedziny Elu.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania