Strach

Przepełnia mnie

Puste odczucie

Przerażenia

Paraliżuje mnie

Odbiera dech

Napiera na mnie

Jak dziecko,

Które wybłagało od

Rodzica, by wziął

Je na barana.

Kiedy on jest

Nie ma nic

22.01.2018

Strach
Autor: seloo13
Czytano 246 razy
Data dodania: 30.03.2020

Średnia ocena: 3.0 Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić6

Komentarze (4)

Kocwiaczek 30.03.2020
Za dużo "mnie". Spokojnie można z kilku zrezygnować. Ale ogólnie mi się podobało. Zrezygnowalabym też z wielkich liter i interpunkcji.
seloo13 01.04.2020
Dziękuję za odzew! Zgodzę się, trafna uwaga. Wezmę ją pod uwagę w nowych wierszach. Jeśli chodzi o wielkie litery i interpunkcje - wiersz miał być taki, jaki został utworzony, uważam, że w takiej pierwotnej wersji być powinien.
Pozdrawiam! :)
Kocwiaczek 01.04.2020
seloo13 zawsze pozostawiam decyzję autorowi, to jednak czego się nauczyłam od innych na tym portalu to tzw. "odciążanie" wiersza. Wtedy jakby to powiedzieć... wygląda lżej, ładniej. Skorzystałam sama z tej podpowiedzi i rzeczywiście niekiedy (bo nie zawsze) tak jest lepiej. Pomimo to, tak jak mówiłam wcześniej - decyzja należy do autora :) Również pozdrawiam!
befana_di_campi 30.03.2020
Wszystko i nic. O tym "strachu" ;)

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania