.

 

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • ówczesny 02.06.2018
    Od tego miejsca: "ale co mi zostało z czasów wspólnych umierań..." do "węzły nerwów lecz w rdzeniu..." dla mnie doskonałe brzmienie tego wiersza, które szczególnie mnie dotknęło. Pozdrawiam
  • rubio 03.06.2018
    dzięki bardzo, za wizytę i jej zaznaczenie.
    pzdr
  • Hej
    Nie wiem czy zaczynam się uczyć czytania Twojego sposobu myślenia, czy może tym razem napisałeś nieco inaczej niż poprzednie swoje wiersze, ale ten utwór przemawia do mnie jako jedna całkowita, kompletna forma.
    Moim zdaniem jest to świetny utwór, nie znam się na technice, nie wiem co jest dobrze co nie, zawsze odbieram tekst uczuciowo, a tu moje uczucia aż się gotują i to w taki sposób jakiego rzadko doświadczam.
    Jak nieraz zaznaczałem fragmenty z tego co pisałeś, które do mnie przemawiały, to teraz nie rozdzieliłbym ani jednej strofy od reszty utworu, wszystko jest tak poskładane(czytałem 5 razy), to wszystko co stworzyłeś, są to uzupełniające się obrazy.
    Moja opinia niewiele się liczy, ale ten tekst jest jednym z lepszych które czytałem tu na opowi, a może i które czytałem w ogóle (mówię o wierszach).
    Autorzy piszą lepsze i gorsze utwory, to normalne. Ten Twój utwór, dla mnie jest na pewno z grona tych pierwszych w Twoim dorobku.
    Takie jest moje zdania.
  • rubio 03.06.2018
    Ja się generalnie staram, jeśli chodzi o formę, aby była nieco inna w każdym wierszu.
    No, "moje uczucia aż się gotują i to w taki sposób jakiego rzadko doświadczam", "czytałem 5 razy" - chyba najlepsze, co można przeczytać u opiniującego.
    Dzięki, i pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania