Nieźle oddany stan, w jakim znajduje się osoba, której bliski ma poważny wypadek. Bezradność, otumanienie, snucie scenariuszy, wiara w symbole i detale, samobiczowanie. No i nadzieja – jej przypływy i odpływy.
Ale z drugiej strony, to Tamara samym apatycznym byciem chciała coś sprawić? Skoro to Vivien czytała Richardowi, trzymała za rękę, rozmawiała o nim z lekarzami, to niech się potem Tamara nie zdziwi, jak Richard po wybudzeniu potwierdzi jej własne słowa: najważniejszą kobietą w moim życiu jest mama. Tylko, że przy takim postawieniu sprawy, poważny związek nie może się udać.
Komentarze (1)
Ale z drugiej strony, to Tamara samym apatycznym byciem chciała coś sprawić? Skoro to Vivien czytała Richardowi, trzymała za rękę, rozmawiała o nim z lekarzami, to niech się potem Tamara nie zdziwi, jak Richard po wybudzeniu potwierdzi jej własne słowa: najważniejszą kobietą w moim życiu jest mama. Tylko, że przy takim postawieniu sprawy, poważny związek nie może się udać.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania