Często chciałoby się cofnąć czas, bardzo często, niestety... Tyle niewypowiedzianych słów, tyle nie uczynionych gestów i ten żal... wiele żalów... Ładnie napisany emocjonalny tekst, wzruszyłaś i tknęłaś wrażliwą strunę, która nie wiadomo kiedy zagra. 5
Pozdrawiam.
Nie mam wiedzy, czy to fikcja czy opis twoich przeżyć.
Jeśli to drugie nie wiem jak świeża jest twoja rana.
Gdzieś kiedyś przeczytałem „Gdy umiera matka nie masz już rodziny”.
To jest prawda.
Wpierw jest jak obuchem w łeb, grunt usuwa się spod nóg.
Bez niej nie ma domu, rodziny, nic. Wszystko umiera.
Wszystko się rozłazi, rozprzęga.
Myśli się „Gdybym mógł cofnąć czas!”
Ile by się wtedy zrobiło, poszło do lekarza. Ratowało.
Ale nie można cofnąć czasu.
Nie można uratować.
Czas mija, życie toczy się dalej, wydarzają się wydarzenia.
Po kilku latach patrząc na to, co teraz zdajesz sobie sprawę, że gdyby inaczej się potoczyło, to nie byłoby tak jak jest, mniej lub bardziej pięknie, niekoniecznie jak sobie zaplanowano.
Nie związałby się ten z tą, nie przeżyłoby się pewnych rzeczy, nie przyszłoby na świat dziecko siostry, skarb teraz największy.
Może jednak świat jest reżyserowany przez mądrzejszego od nas?
Boli, czasem tak, że nie wiadomo jak ten ból przeżyć.
Ale przecież się układa.
Ile w tym przeznaczenia, ile przypadku, ile pobożnego życzenia – nie wiem.
Ale cokolwiek z tych – łatwiej żyć.
Czas mija. Racja, ale niektórzy ludzie cierpią na okropną przypadłość powracania do starych wspomnień, co czasami nie jest dobre, bo nękanie się złymi przeżyciami z przeszłości... zazwyczaj prowadzi do stanów depresyjnych.
Dlatego warto żyć teraźniejszością i doceniać małe rzeczy :)
Dziękuję :)
Komentarze (6)
Pozdrawiam.
Jeśli to drugie nie wiem jak świeża jest twoja rana.
Gdzieś kiedyś przeczytałem „Gdy umiera matka nie masz już rodziny”.
To jest prawda.
Wpierw jest jak obuchem w łeb, grunt usuwa się spod nóg.
Bez niej nie ma domu, rodziny, nic. Wszystko umiera.
Wszystko się rozłazi, rozprzęga.
Myśli się „Gdybym mógł cofnąć czas!”
Ile by się wtedy zrobiło, poszło do lekarza. Ratowało.
Ale nie można cofnąć czasu.
Nie można uratować.
Czas mija, życie toczy się dalej, wydarzają się wydarzenia.
Po kilku latach patrząc na to, co teraz zdajesz sobie sprawę, że gdyby inaczej się potoczyło, to nie byłoby tak jak jest, mniej lub bardziej pięknie, niekoniecznie jak sobie zaplanowano.
Nie związałby się ten z tą, nie przeżyłoby się pewnych rzeczy, nie przyszłoby na świat dziecko siostry, skarb teraz największy.
Może jednak świat jest reżyserowany przez mądrzejszego od nas?
Boli, czasem tak, że nie wiadomo jak ten ból przeżyć.
Ale przecież się układa.
Ile w tym przeznaczenia, ile przypadku, ile pobożnego życzenia – nie wiem.
Ale cokolwiek z tych – łatwiej żyć.
Dlatego warto żyć teraźniejszością i doceniać małe rzeczy :)
Dziękuję :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania