To nie gwiazda Anioła! Requiem ku czci ostatniej zarżniętej krowy

Wczoraj wieczorem poszedłem po prawdziwe mleko, bo jeszcze u nas na wsi jest krowa. Mało kto wie, że to ostatnia w dziejach tej wioski. Jej właścicielem jest starsze małżeństwo i trzymają ją dla wnuków, aby miały zdrowe mleko. Jak to bywało na wsi, podobnie jak inne zwierzęta hodowlane, choć ma numer, czyli jest zarejestrowana, posiada też imię. Nadawanie takich imion jest starym zwyczajem, bo chłop przywiązuje się do gadziny. Ta nazywała się Aniołem, niektórzy wołali na nią po prostu Anielka.

- Nasza Anielka długo u nas nie pociągnie. Dzieci nie chcą pić mleka prosto od krowy, wolą te z kartonu, a to modne teraz i mówią, że lepsze, bo ponoć bez laktozy. Musimy odstawić krowę, pójdzie ona na rzeź, Za kilka dni przyjdą z rzeźni i ją zabiorą - powiedziała gospodyni.

Zrobiło mi się smutno, bo wiedziałem, że to już ostatnia pozostałość a właściwie pamiątka po dawnym rolnictwie. Teraz nie ma u nas na wsi kur, ani świń, ani koni i no nie będzie też krowy.

Gdy żegnałem się z gospodynią, wskazała mi na niebie jakiś świecący obiekt.

- To jest od kilku dni widoczne, to bardzo święcą jakaś gwiazda. Pojawiła się od czasu, jak postanowiliśmy sprzedać krowę do rzeźni. To chyba jest gwiazda duszy naszej Anielki, która, o dziwo, już jest w niebie! - powiedziała gospodyni, ocierając łzy z oczu.

Wróciłem z mlekiem do domu i myślałem o tej świecącej gwieździe Anielki, lecz nie dowierzałem opowieści. Wziąłem lornetkę i spojrzałem w stronę tego świecącego obiektu. Zrozumiałem, że to jakaś nisko osadzona na niebie satelita odbijająca blask księżyca, jednakże mimo tego żal mi się zrobiło Anielki, którą za kilka dni zarżną w rzeźni i jej ciało pocięte na kawałki sprzedadzą w sklepie firmowym jako zdrowe mięso ze specjalną etykietą: " wysokiej jakości produkt ekologiczny i regionalny".

Wyjaśnienie:

słowo "gadzina" ma też inne znaczenie niż te powszechnie rozumiane jako pejoratywnie; "gadzina" to inaczej w gwarze chłopskiej "zwierzęta domowe", zob.: Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, "Wiadomości Zootechniczne", R. XLVI (2008), 3, s. 53–62;

link: http://www.izoo.krakow.pl/czasopisma/wiadzoot/2008/3/8Migdal.pdf .

Przy okazji inna sprawa!

Powyższy tekst opublikowałem dziś na innym portalu pod innym pseudonimem, bo zależy mi na wielu komentarzach mądrych i pouczających. Po prostu uczę się pisania, korzystam chętnie ze wskazówek i uwag.