Tożsamość

Poszukuję w sobie cudzego imienia

Chcąc przypisać sobie jego znamienia

Spoglądam na pomniki ogromne

Malując obcą twarz nazwaną własną

 

Zapominam swego imienia

By posiąść cudze nazwisko

 

Zakładam przed lustrem maskę

Zabijając swoją tożsamość

Która nie jest idealna

 

Zadaję sobie jedno pytanie

Dlaczego nie jestem nim?

 

Lecz powoli umiera ten zakłamany świat

W którym nazywam się klonem

Gdyż zrozumiałem, że jestem sobą

Tożsamość
Autor: D4wid
Czytano 622 razy
Data dodania: 28.04.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Resonderoporopacja 28.04.2016
    Ostatni wers trochę mi nie pasuje, może jakby inaczej to ubrać? Ale wiersz bardzo ludzki, ładny, zwykle wydaje nam się, że inni są lepsi, bo coś, a gówno prawda, bo oni też w większości chcieliby byś kimś innym. Tylko po cholerę marzyć o niespełnieniu skoro można zacząć pracować nad samym sobą, 5! :)
  • Neurotyk 28.04.2016
    Chyba pierwsza piąteczka ode mnie dla Ciebie (wiem, wiem, ocenianie wierszy w skali stopniowej to pomyłka, ale tak się tutaj bawimy).
    Przebieramy się w tym życiu, szukamy innego siebie, przebieramy się i naśladujemy innych, zamiast być sobą.
  • Py$ka 29.04.2016
    I o to chodzi 5 ^_^

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania