Trzy panny z Maroko

Trzy panny w Maroko

Tańcują szeroko.

Talia kształtna jak anioła,

Biała suknia dookoła.

I pląsają ku uciesze,

Że aż obcas iskry krzesze.

Aż nieziemskie, trzy anioły.

Scena mała, wokół stoły.

I przygrywa im na flecie,

Małe marokańskie dziecię.

Każdy wokół łypie okiem,

Każdą niemal zjada wzrokiem,

Widać bowiem ponad stołem,

Że od pasa w górę gołe.

Lecz po tańcu, każda w burkę,

I oddzielnie aż na górkę,

Bez mężczyzny idzie sama.

Każda córką jest imama.

Bo kapłani, jak wiadomo,

Spółkę z Bogiem mają pono.

Żaden swymi aniołami,

Nigdy się nie dzieli z nami.

[Rymowanka z komentarza pod wierszykiem Margerity http://www.opowi.pl/anielice-a41174/]

Komentarze (11)

betti 23.09.2018

Ostatnie dwa wersy... zaburzony rytm i sens nieco dziwny.

Zaciekawiony 23.09.2018

chm... może w wersji:
"Żaden swymi aniołami
Nigdy się nie dzieli z nami"

Bo trzy córki imama były porównywane do anielic.

betti 23.09.2018

Zaciekawiony no, wyrównasz rytm i sens nadasz.

betti 23.09.2018

Tylko jeszcze nie rozumiem wielkich liter po przecinku, to drażni jak jasna cholera.

Nuncjusz 23.09.2018

To jest wiersz dla mnie i mnie nie drażni

Aisak 23.09.2018

dwa ostatnie wersy ci oklapły

Bo kapłani, jak wiadomo, (8)
Spółkę z Bogiem mają pono, (8)
Więc obojga są anieli, (8)
Żaden z nami nie dzieli. (7) i tu mozna by napisać po-dzieli.

si jó!

Tina12 23.09.2018

No 2 ostatnie wersy trochę odstają od reszty. Ale początek jak dla mnie na 5 :)

pocztapolska 23.09.2018

Pierwszy raz muszę przyznać że chwycił mnie jakiś wierszyk, na który normalnie bym nie spojrzała. chciałabym umieć pisać w takim bardziej "radosnym" czy frywolnym stylu.

Nuncjusz 23.09.2018

Pracujesz na poćcie?

Canulas 23.09.2018

Terribel pewnie

Pan Buczybór 23.09.2018

Eh, gdyby tylko Mar tak pisała...
Tak czy siak, bardzo fajne

Trzy panny z Maroko

Komentarze (11)

Napisz komentarz