W nieznane. Prolog II

NSFE Olimpia, pokład startowy

Dok Marynarki Wojennej Federacji Ziemskiej

Stacja przeciwagowa nr.3 Planeta Sfederowana Nikozja

Gubernatorstwo Helleniskie przestrzeń Federacji Ziemskiej

Rok 2654

Na pokładzie startowym lotniskowca klasy Hellada NSFE Olimpia panowało poruszenie. Gdyby wznieść się w górę można byłoby ujrzeć tłum ludzi w pomarańczowych kombinezonach obsługi lądowiska oraz w czarnych pilotów lotnictwa marynarki ściśniętych pomiędzy dziesiątkami myśliwców Myszołów* i Orzeł*. Przyczną powstanie tego poruszonego tłumu była kółtnia która wybuchła po przybyciu przedstawicieli sił obrony planetarnej z podpułkownikiem Mullerem na czele. Oczywiście wszyscy znają przypadłości która trawi wszystkie armie w historii ludzkości czyli odwieczna rywalizacę pomiędzy rodzajami sił zbrojnych . W siłach zbrojnych Federacji Ziemskiej była ona szczególnie widoczna pomiędzy lotnictwem marynarki a siłami obrony planetarnej. Było to spowodowane tym że jako lotnictwo marynarki które z racji rodzaju przydzielonych zadań o wiele częściej stawały do czynnej walki z wrogiem niż SOP które zajmowały się jak sama nazwa wskazuje obroną orbity , przestrzeni powietrznej oraz osłoną planet przed jakimkolwiek ostrzałem kosmicznym. Aczkolwiek lotnicy SOP nigdy nie czuli się gorsi niż albatrosy jak nazywano lotników z marynarki lecz ze strony LM spotykali się z deprecjonowaniem ich umiejętności. W tym przypadku doprowadziło to prawie do otwartej bójki . Major Adam Lechoń dowódca czwartej eskadry myśliwsko-bombowej gdy tylko ujrzał SOP-owców przybywających z orbitalnej stacji bojowej Kasandra wspaniałej konstrukcji zbudowanej na podstawie programu defender który zakładał budowę stacji obronnych o realnej sile kilku superpancerników klasy Heros wokół każdej zamieszkałej planety. Nie mógł powstrzymać się od niepochlebnych docinek:

A kogóż ja tu widzę czy wróbelki w niebieskich kubraczkach zmęczyły się lotem? Może podać wodę? Albo nie lepiej łóżeczko zasłać .

Nich pan major natychmiast przestanie . Inaczej będę zmuszony poinformować pańskiego przełożonego.

Ta już widzę jak pułkownik Hiraga słucha utyskiwania jakiegoś wróbelka.

Owszem słyszałem o tej waszej konfraterni . Kółko wzajemnej onanizacji anie przepraszam miałem na myśli adoracji. Mój błąd przejęzyczenie.

Ja rozumiem że wam może brakować damskiego towarzystwa. W końcu po naszych przepustkach już nic dla was nie zostaje. I pewnie dlatego pan tak chętnie wspomina o samogwałcie. Zapewne ma pan zakwasy w rękach i za suszone jaja.

To stwierdzenie wywołało salwy śmiechu wśród albatrosów. A natomiast u przeciwnej twarz w odcieniu głębokiej purpury.

Pan major za dużo sobie pozwala. Chyba mam prawo żądać satysfakcji .

Powiedział napuszony jak paw pułkownik SOP-owców . Adam nie spodziewał się aż takiego obrotu spraw myślał że skończy się jak zwykle na paru inwektywach lecz tym razem jak to sam później ują : trafił mu się egzemplarz starej daty. Adam dokładnie otaksował postać oficera , jego galowy niebieski mundur z dwoma srebrnymi gwiazdkami na pagonach, złotymi obszyciami oraz piękną galową szpangą zawierającą kilka naprawdę cennych odznaczeń, nie mógł ukryć pojawiającego się już brzuszka. Lecz co się dziwić wedel Majoro dobiegał już sześćdziesiątki a nawet przy współczesnych terapiach odmładzający w tym wieku można już było zacząć się starzeć. Lechoń uśmiechnął się pod nosem na ten widok i powiedział :

Oczywiście panie pułkowniku, mam nadzieję że ten pałasz dyndający u boku nie służy jedynie jako ozdoba.

Oczywiście że nie.

To świetnie.

W tym momencie nasz wyzwany rzucił za siebie kartę dostępu do jego kajuty. Złapał ją jakiś mat z obsługi lądowiska z pośpiechem pobiegł po pałasz majora. Nie minęło nawet pięć minut gdy zjawił się spowrotem z paradną bronią Adama. Gdy Lechoń tylko dostał ostrze w swe ręce obnażył je i wyszedł na środek kręgu utworzonego przez gapiów. Jego przeciwnik zdjął marynarkę oddał ją jednemu ze swoich podwładnych i bez słowa rozpoczął pojedynek, Jego parada mogła wywołać jedynie salwy śmiechu u bardziej doświadczonych szermierzy. Na nieszczęście Mullera takowym był major. Bez problemu je unikną i zamierzał się do zakończenia pojedynku w dwuch ruchach gdy doszedł go głos o wiele gorszy niż mógł się spodziewać.

-Lechoń co ty wyprawiasz z naszym gościem! Natychmiast rzuć tą brzytwę !

- Tak jest panie komandorze !

Głos należał do komandora porucznika Klemensa Abramsa pierwszego oficera NSFE Olimpaia. Po wykrzyknięciu tych słów odwróciły wzrok od stającego teraz w postawie zasadniczej Adama i spojrzał na pułkownika Mullera mówiąc :

Przepraszam za majora Lechonia lecz niech pan pułkownik się zbiera kapitan pana oczekuje .

Oczywiście panie komandorze nie będę zwlekał, taki gryzipiórek nie może mi zaszkodzić.

Tak oczywiście , zostanie ukarany zgodnie z regulaminem .

Mam taką nadzieję,

Z tymi słowami pułkownik SOP oddalił się zachowując pawią postawę nawet w świetle oczywistej przegranej. Adam na ten widok splunął i powiedział :

Dupek i to bez honoru.

W tym momencie Abrams odwrócił się w jego stronę i rzekł :

Lechoń choć na bok musimy porozmawiać.

Rozumie że czeka mnie reprymenda komandorze ale nie ma co się z nią kryć niech wszyscy wiedzą że marynarka wojenna dotrzymuje słowa.

Nie o to chodzi majorze, ocieczcie zostaje panu udzielona nagan z wpisem do akt. A tak osobiście, pięknie się z nim rozprawiłeś , straszny z niego bufon. A wracając do sprawy którą miałem z Tobą poruszyć. Zostajesz przeniesiony.

Na te słowa major zrobił wielkie oczy i z ogromnym zaskoczeniem w głosie powiedział:

Gdzie ?

Paniska czwarta myśliwsko-bombowa została przeniesiona na okręt transportowo-desantowy NSFE Lipsk. Obecnie w składzie dowództwa garnizonu gubernatorstwa Rubieży.

Ale po co ja komu na okręcie desantowym i to na tym zadupiu , przecież obecnie nie prowadzimy żadnej wojny.

Majorze naprawę nie wiem miałem tylko to panu przekazać wasz transportowiec odlatuje za trzy dni od teraz macie być gotowi.

Tak jest ?

Z zapytaniem w oczach major zasalutował i wlepił zdziwiony wzrok w plecy odchodzącego pierwszego oficera.