"W oszukiwaniu traconego czasu..."

Komu wyje dzwon

to wie tylko on

a na kogo wypadnie

temu w głowę bęc.

Więc połóż się ładnie

dłonie zapleć i złóż

bo w trumnie

to dumnie

i już

 

Lecz kto próżno dziesiątki

zebrał lat wiele

w oszukiwaniu traconego czasu

i lasu nie sadził - niech sadzi róże

i w dalekie swawolnie się uda podróże

Nie sposób człowiekom

na tej wygrać wojnie

a zatem spokojnie

do końca

aż tuż.

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • kalaallisut 29.06.2018
    Dobry tytuł:)
    Pan prowadzący bloga o podobnym tytule pewnie wpadnie.
  • kalaallisut 29.06.2018
    "kto próżno dziesiątki zebrał lat wiele
    w oszukiwaniu traconego czasu
    i lasu nie sadził - niech sadzi róże"
    Piękne przysłowie stworzyłeś.
  • Zaciekawiony 30.06.2018
    kalaallisut
    To akurat nie jest do końca moje, nawiązuję tu do wiersza Goszczyńskiego "Sadźmy róże", zresztą całość jest złożona z takich znajomych fraz, tylko poprzekręcanych.
  • kalaallisut 29.06.2018
    "Wiem, że umrę, ale nie mam pojęcia kiedy, i to mnie zabija. "
    Wiesz Zaciekawiony..."nic nie zdarza się przypadkiem", czasami wystarczy zmienić tor, czasami pozornie może to być książka.
  • kalaallisut 29.06.2018
    Podsumowując co do utworu:
    "Zmarł, bo się urodził."
  • Canulas 29.06.2018
    Przeczytałem, mr Ciekawski, i o ile uwielbiam Twoje artykuły, o tyle wiersze jakoś mnie mijają. To jest zacne pod kątem samej gry słów, czy nawet zawartych mini przysłów, ale jako całość... nie moje góry, nie moje doliny.
    Pozdrówka.
  • Hypokryta 29.06.2018
    Mimo, że tytuł mnie "wyrwał do tablicy" i choć niektóre zestawienia, wersy i inwersje - bardzo ciekawe - to jednak coś nie zagrało w duszy. Pozostawiam bez oceny.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania