Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!

-----(wykasowany)-----

--

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (18)

  • Dobrze napisany tekst. Najbardziej podoba mi się w nim, że oddajesz zmysłowy kontakt człowieka z pokarmem. Pozdrawiam!
  • Anonim 15.01.2020
    Dzięki, Marku.
    Sam nie wiem, czy jestem zadowolony z tego tekstu. Jak go pisałem, czułem, że tak, ale teraz sam nie wiem.

    Pozdrawiam.
  • Marian 15.01.2020
    Ot pech! Dwie kozy z powodu tej samej baby.
    Podobało mi się.
    Pozdrawiam.
  • Anonim 15.01.2020
    Nieszczęścia chodzą parami. Ciekawe, co zrobiła w szkole, że wysmarował jej warkocz ;)
    Dzięki Marianie za słowa.

    Pozdrawiam.
  • Pasja 15.01.2020
    Trafił na pamiętającą kobietę i dwa razy dał się zamknąć pośród czterech ścian. Kiedyś takie kary w szkole były na porządku dziennym. Dzisiaj nie do pomyślenia. Pewnie o zdradzie żony już nie pomyśli.
    Też jadłam chleb ze śmietaną i cukrem... dziękuję za wspomnienia. Za babcię też.
    Bardzo smakowity przekładaniec zrobiłeś.
    Pozdrawiam
  • Anonim 15.01.2020
    Pasjo,
    czasem marzę, aby zjeść taką pajdę, ale najpierw musuiałbym umazać ręce błotem :) A poważnie, gdzie znaleźc dziś taki chleb i taką śmietanę?...
    Niektóre kobity są pamiętliwe, oj, są! Ale faceci też święci nie są, nawet mimo byłych krzyży na awatarach ;)

    Dzięki, że wpadłaś.

    Pozdrawiam.
  • Ant 15.01.2020
    Chleb ze śmietaną i cukrem... Ciekawe :-]
  • Anonim 15.01.2020
    Polecam, smak niepowtarzalny i wyjątkowy. Zawsze kojarzy mi się z wczesnym dzieciństwem.

    Pozdrawiam.
  • Tjeri 15.01.2020
    No. Należało mu się! :))
    Zmyślny tekst, sprawny tekst. Mam jedynie wątpliwości do tego zdania:
    "Nigdy nie zabroniła mi latać, jedząc." Bo wychodzi mi, że to babcia jadła, gdy nie zabraniała :))
  • Tjeri 15.01.2020
    *powtórka "tekst"w komencie nie zamierzona :)))
  • Tjeri 15.01.2020
    Ort w słowie "niezamierzona" też niezamierzony :))). Chyba powinnam się w końcu wyspać :))).
    Przepraszam, Antoni, za te mimowolne śmiecenie...
  • Ant 15.01.2020
    ( ¬‿¬)
  • Tjeri 15.01.2020
    Ant nie śmiej się z ludzia! Najgorsze, że jeszcze jeden błąd jest, ale nie poprawiam, bo to już podpada pod kompulsywne zachowania ortograficzne :)))
  • Anonim 15.01.2020
    Tjeri
    dzięki! To naprawdę niezwykłe dostać tyle komentarzy od jednego autora jeden po drugim.
    Wiesz, co mawiają o podświadomych powtórkach?... ;)
    A co do zdania, które przytoczyłaś, w pełni się zgadzam. Zaraz poprawię.

    Pozdrawiam.
  • Dekaos Dondi 15.01.2020
    Antoniuszu→Bardzo fajny tekst. Taki... ciepły:)) Apetyczny:)
    I za co ona się wtedy obraziła? Przynajmniej jej warkocz nie skrzypiał przy wiewaniu:)
    Pozdrawiam:)→5
  • Anonim 15.01.2020
    Po napisaniu go na warsztatach, w domu dodałem właśnie nieco opisów jedzenia. Czułem, że to dobrze zrobi tekstowi.
    A gdyby chciała się naprawdę obrazić, to powinna "oprawić się ramki i powiesić na ścianie" ;)

    Dzięki, wierny Czytelniku! Fajnie, że jesteś!

    Pozdrawiam.
  • Pan Buczybór 15.01.2020
    Świetne opowiadanie. Bardzo plastyczna narracja pierwszoosobowa, fajnie poprowadzona akcja. Wszystko w humorystycznym tonie, ale no, bohaterowi można współczuć :)
    Pozdro
  • Anonim 15.01.2020
    Kurde, zaskoczyłeś mnie tak dobrą oceną. Wiesz, jak to pisałem, sądziłem, że jest dobre, potem przeczytałem i jakoś straciłem tak dobre zdanie. Dopiero w domu dodałem opisy jedzenia i w zasadzie tyle. Ale nie sądziłem już w domu, że tak może być odebrane. Dzięki, panie B!

    Pozdrawiam.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania