Widziałem kopalnię bieli

Komentarze (18)

• 
  jolka_ka 27.07.2019

  Trochę za dużo tej bieli. Wiersz może zyskać jak się wytnie te powtórzenia i jakoś zostawi w domyśle :) Ale jak? Tego już nie wiem.
• 
  Bogumił 27.07.2019

  Jesteś bohaterem.
• 
  puszczyk 27.07.2019

  Trochę jol_ka ma rację.
  Nie wiem, dlaczego nie szukałeś metafor synonimicznych typu: kolor anioła, mleczność, śnieżność, itp. i czasami zastosowałeś.
  Biel jest motywem przewodnim tego wiersza, ale trochę przesadziłeś.
  Zdecydowanie wyciąłbym: z, ich, ją, tam, jej, nam, mam.
  To bardzo zbliżyło by wiersz do współczesnej formy wyrazu z dopowiadaniem tych słów już przez czytelnika.
  Bez łopatologii.
  I nie bardzo rozumiem czasami duże litery, jak nie ma interpunkcji.
  A piszę to wszystko, bo to dobry wiersz, tylko aż się prosi o nowoczesny tuning.
• 
  Zaciekawiony 27.07.2019

  Powtórzeń biel/białość jest celowo dużo, chodziło o operowanie tym samym ogólnym pojęciem, więc zastępowanie jej określeniami obrazowymi kierowałoby uwagę w złą stronę. Formę będę jeszcze przerabiał, tylko tekst musi swoje odleżeć.
• 
  puszczyk 27.07.2019

  Zaciekawiony Każdy będzie miał swoje wizje, a to już dobrze, bo dla badziewia nigdy nie mam wizji tylko bat.
  Celowość powtórzeń była dla mnie zrozumiała, a chodziło o to, czy nie przegiąłeś pały :)
• 
  Tjeri 27.07.2019

  Zaciekawiony - jak dla mnie słuszny kierunek.
• 
  Zaciekawiony 27.07.2019

  Tjeri
  Niektóre teksty sprzed miesięcy już przerabiałem, zmienił się wiersz "To" ale nadal nie jest to ostateczna wersja.
• 
  Canulas 27.07.2019

  Dwunasty wers odpowiada czemu tam tyle bieli.
• 
  puszczyk 27.07.2019

  A jakby nie napisał, to dopiero by fajnie było... :)))
• 
  Tjeri 27.07.2019

  Ja bym usunęła ze dwie "biele" tudzież "podbielało". Powtórzenia akurat jak dla mnie tu pasują (tylko ciut przedobrzyłeś), nie stosowałabym żadnych białych zamienników. Ciekawy tekst.
• 
  puszczyk 27.07.2019

  Ty ogólnie byś z dziesięć słów zostawiła.
  Najlepiej wykropkowanych :)))
• 
  Tjeri 27.07.2019

  puszczyk a właśnie że nie! Dwa małe cięcia w punkcie strategicznym :D.
• 
  betti 27.07.2019

  Widziałem kopalnię
  Ciężkie maszyny wydzierały z ziemi
  ładowały i wywoziły
  ich droga była naznaczona jasnością
  
  Zaglądaliśmy w głębię
  słońce ją bieliło
  aż trzeba było mrużyć oczy
  Znad drogi unosiły się chmury
  a na niebie wisiały obłoki
  
  Rozdrabniano tam biel
  by dostać się do jej wnętrza
  
  Tego nigdy dość
  tak wielu ściemnia
  a przyszłość rysują nam zawsze
  
  w czarnych barwach
  
  Ja mniej więcej tak widzę Twój wiersz.
• 
  Zaciekawiony 27.07.2019

  Tu z kolei jak na moje czucie za mało bieli. No ale jeszcze zobaczymy, jak tekst trochę poleży, to go poprzerabiam.
• 
  betti 27.07.2019

  Zaciekawiony w tytule jeszcze była przecież.
• 
  00.00 28.07.2019

  Taka ilość bieli na żywo, musi być niesamowitym widokiem. Nie dziwi mnie przebielenie w wierszu.
  A z drugiej strony, mogłeś na przykład nawiązać do czerni tablicy i tym tropem stworzyć coś na niej w końcowym rozwiązaniu. Kreda służy do pisania i nie tylko. Dawniej wchodziła w skład farby do malowania ścian.
• 
  Zaciekawiony 28.07.2019

  Tu inspiracja:
  https://i.imgur.com/EktKyE3.jpg
• 
  Zaciekawiony 12.10.2019

  [druga wersja]
  
  Widziałem kopalnię bieli.
  Ciężkie maszyny wydzierały z ziemi białość,
  ładowały i wywoziły daleko;
  ich droga była naznaczona bielą.
  
  Zaglądaliśmy w jasną głębię.
  a słońce tylko ją podbielało,
  aż trzeba było mrużyć oczy.
  Znad drogi białe się wznosiły chmury,
  a na niebie białe wisiały obłoki.
  
  Rozdrabniano tam biel,
  by dostać się do jej wewnątrzbiałości
  i rozwożono daleko.
  Bo światu bieli nigdy dość.
  Tak wielu ściemnia,
  a przyszłość rysują nam zawsze
  w czarnych barwach.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania