Wielkie tęsknoty do dziecięcych lat.

Ile jeszcze damy, by jeszcze raz

Być rzucanym jak liście przez wiatr

To tu, to tam.

Ile jeszcze przed nami dróg?

Nim dojdziemy do od wieków zamkniętych

Edenu bram.

Ile jeszcze minie lat?

Nim pryśnie czar,

Bo ocean między nami postawił mur!

Jak mamy się dogadać, gdy ty tam, a ja tu?

A w listach wciąż

Opisujemy

Wielkie tęsknoty do dziecięcych lat!

Wielkie kłopoty, w sercach tak nie wielkich miast

Wielkie plany, na które złamały jest świat!

Więc już wiem, że nie wstanie tu

Taki świt jak tam.

Ile jeszcze damy by wśród tęczy barw

Znaleźć choćby maleńki skarb.

Ile jeszcze wypowiemy słów?

Nim dotrą, pod niebieski próg

Ile jeszcze razy skończy i zacznie się świat?

Nim od nowa zacznie się liczyć czas,

Bo ocean jak mur dzieli nas

I patrzeć możemy na siebie tylko z chmur!

Lecz wciąż piszemy listy

W których piszemy o...

Wielkich tęsknotach do dziecięcych lat!

Wielkich kłopotach w sercach tak nie wielkich miast

Wielkie plany, na które złamały jest świat!

Więc już wiem, że nie wstanie tu

Taki świat jak tam.

Ile jeszcze minie zim?

Nim będę cieniem twym.