Wiesiek Wieśniak, troszkę bardziej nie spełniony pisarz

Wiesiek Wieśniak

Wiesiek i Grażynka wspólne jedli śniadanie.

- Powiem ci Grażynka, że moje życie zaczyna być coraz bardziej spełnione. Piszę książki, jestem rozpoznawalny. Nawet wystąpiłem w tym popularnym programie Wiadomości z dupy, które prowadzi Oklahoma Bob. Jak według ciebie wypadłem w tym wywiadzie?

- Do dupy

- Daj spokój Grażynka, dalej się gniewasz?

- Czy się gniewam? Wiesiek! Wróciłeś z baru, nawalony jak stodoła. Jeszcze trochę, a dorównałbyś naszemu organiście

- On też był w barze, mocny zawodnik ci powiem. Nic dziwnego że na mszy śpiewał Despacito

- Wiesiek, nie zmieniaj tematu!

- Co takiego zrobiłem po pijaku?

- Wlazłeś do stajni, strzeliłeś krowę w zad i powiedziałeś „Grażynka, zabawmy się!” Dostałeś kopniaka w ten i tak już brzydki pysk i godzinę leżałeś nie przytomny. Naprawdę, jak mogłeś pomylić krowi zad ze mną?!

- Tak samo szeroki

Wiesiek dostał od Grażynki sierpowego

- Krowa też chyba nie była zadowolona, że ją z tobą pomyliłem

Grażynka wygnała Wieśka z chałupy i oznajmiła, że dziś mają ciche dni

Wiesiek pomyślał że na pewno jej przejdzie. Wykonał wszystkie swoje obowiązki które zajęły mu cały dzień i pięć minut. Przekonany, że żoneczka już się nie gniewa postanowił wejść do domu lecz drzwi okazały się zamknięte.

Wówczas Wieśka zaczepiła dziennikarka

- Wiesiek Wieśniak, prawda?

- We własnej osobie

- Jestem Magda Miastowa i chciałam porozmawiać o najnowszej książce. Romeo i Peppa, cóż za romantyczna historia! Powiem szczerze, kiedy Chrumtanik toną, płakałam.

- Ja też

- Co było inspiracją by napisać miłosną historię dwóch świń?

- Inspiracją była Gra…. Sam się zainspirowałem.

- Dziękuję za wywiad

- Tylko tyle?

- A czego się spodziewałeś wieśniaku?

Była noc, więc Wiesiek poszedł spać do stajni. Leżał sobie między owcami. Jednak, jedna z nich chciała go zjeść, więc szybko się ewakuował. Stanął pod oknem sypialni, pomyślał, że jak powie romantyczny wiersz do żona wpuści go do domu. Wiesiek rzucił w okno małym kamyczkiem i nic. Rzucił drugiego… i cisza. Wziął wiec spory kamień i rzucił. Kamień rozbił szybę i Grażynka zerwała się na równe nogi. Podeszła do okna i w tym momencie dostała cegłą i padła na ziemię.

- Oh Grażynko, twoje włosy są ja siano, suche i twarde. Twoje zęby są jak świeże mleko o poranku… na żółto zafarbowane. Twoja figura jest jak soczysty arbuz. A twoje oczy jak studnia głębokie. Proszę, wpuść mnie do domu… albo pójdę to Helgi.