Wolna...

Chciałabym zapomnieć o tym, kim byłam

 

Pragnę wyzbyć się krępującej mnie tożsamości

Imienia, nazwiska, pochodzenia, genów, 

Życia, które dotychczas prowadziłam

Otoczenia, znajomych, świata, w którym egzystowałam

Uparcie ścigającej przeszłości i jeszcze bardziej

Depresyjnej teraźniejszości

 

Marzę jedynie, aby więcej nie myśleć

O tym, co kiedyś kochałam

I równie mocno nienawidziłam

Do czego dążyłam

Ani, o co walczyłam

 

Upycham wspomnienia głęboko

Na samym dnie serca

Zamykam pod kluczem, a ten wyrzucam

Gdzieś daleko

 

Wyzbywam się wszystkich lęków, zahamowań i strachu

Po raz pierwszy czując się

Tak naprawdę wolną…

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Ciekawy1 29.10.2019
    Prawdziwie kombatancka przeszłość.
  • Leila 30.10.2019
    Raczej smutna.
  • 13mirek 30.10.2019
    Dobry.
    Za dużo tylko tych -am na końcach wersów i irytują mnie duże litery na ich początkach.
    Niby nie jest zabronione, ale teraz raczej się tak nie pisuje w wierszach białych.
    To sprawia wrażenie, jakby każde wers żył własnym życiem.
    I jak już stosujesz interpunkcję (przecinki), to bądź konsekwentna i poprawna, bo nie wiem co robi przecinek na końcu wersu, kiedy następny zaczyna się od dużej litery.
  • Leila 30.10.2019
    Słusznie powinnam zmienić tą manierę.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania