Wracam tu.

Wracam tu do rodzinnych stron.

Gdzie kiedyś zostawiłam dom.

Pełen gwaru i szczęścia łez, lecz to już jest przeszłość.

Bo pisklęta z domu wyfrunęły.

I zostawiły tylko smutek i żal.

Nikt już nie odwiedza starych rodzicieli.

Nawet w niedzielny czas.

A teraz gdy znów tu jestem.

Gdy czuję ten wiatru śpiew.

Przed oczami mam me dziecięce dni.

Z których już nie mam nic.

Bo mała istotka, nieporadny mały szkrab.

Z niewinności już wyrosła.

I wyruszyła w świat.

Lecz gdy tu powraca, to pięknieje jej szary świat.

Dzień z nocą jej się miesza.

Chcę tu na zawsze trwać.

Ale musi porzucić te pola i lasy.

I do realnego życia wrócić.

By znów móc tęsknić, za ty co tam ma.

Następne częściWracam!

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Larwa 31.07.2016
    Leci pięć *^* piękny wiersz... nie wiem, co mogę jeszcze powiedzieć.
  • Tina12 31.07.2016
    Ciesze się, że sie podoba.
  • detektyw prawdy 31.07.2016
    Swietnay wiersz 5/5 odemnie
  • Tina12 31.07.2016
    Dzięki
  • Cudowny wiersz, 5
  • Tina12 31.07.2016
    Wielkie dzięki
  • Margerita 31.07.2016
    Pięć
  • Tina12 31.07.2016
    Dzięki
  • jackie 31.07.2016
    Powinnaś to wszystko umieścić w książce.
  • Tina12 31.07.2016
    Książki nie wydaje. Bo na to trzeba kasy.
  • Margerita 31.07.2016
    Tina12
    Przyszła wojowniczka część 6
    i napisz czy jest lepiej
  • Margerita 31.07.2016
    Tina12
    Które zdania mam trochę zmienić w przyszłej wojowniczce część 6
  • Bóg 31.07.2016
    Daję błogosławieństwo Twoim tekstom, Tino. Bardzo mi się podobają.
  • Tina12 31.07.2016
    Dziękuje za błogosławieństwo.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania