Wspinaczka

We mgle drabina stoi,

a na niej stoję ja.

Szczeble jej,

niczym twoje słowa,

 

są coraz słabsze.

 

Nie mam już ochoty się wspinać.

Wspinaczka
Autor: Harvey
Czytano 407 razy
Data dodania: 19.03.2019

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Artboqk™✍ 20.03.2019
    Ciekawe unaocznienie. Drabina, mgła i słowa porównane do szczebli. Wydaje się, że ta "wspinaczka", to trud porozumienia, ale też na tyle niebezpieczna, że nie warto ryzykować wchodzić dalej...
    Tak jakoś to widzę, nie wiem czy dobrze, ale wiersz bardzo mi się podoba w swojej konwencji.
    Trafił ;-)
    Pozdrawiam!
  • Aisak 20.03.2019
    Coś się kończy, coś zaczyna
    Niby.
    No, też mnie trafiło.
  • Canulas 20.03.2019
    Mocno mi się już kojarzysz. Kojarzysz się z czymś, co szarpie. Co jest albo w punkt, albo przynajmniej zostaje w głowie. Prawdopodobnie mam nieco zbyt duże oczekiwania. Wyhajpowałem Cię.
    Ten wiersz rozmija się z moimi odczuciami. Jakbym dostał zdechłą rybą w ryj.
    Nic.
    Sorrex
  • Pan Buczybór 20.03.2019
    takie proste dosyć...
    i ta interpunkcja
    średnie
  • Mia123a 20.03.2019
    Szczerze to mi się nie podobało. Może gdybyś dodał jeszcze parę wersów czy coś. Nie no, nie wiem. Nie oceniam :)
  • Adelajda 21.03.2019
    Myślę, że ta drabina mogłaby być nawet ciekawa.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania