Wybacz mi cz 50

Nie mogłam sobie znaleźć miejsca w wśród tych naburmuszonych ludzi. Wyszłam więc na taras, zresztą jak się okazało nie ja jedyną.

- Liam co ty tu robisz?

- Tak jak ty szukam spokoju.

- I co znalazłeś go?

- Jak można znaleźć spokój w takim miejscu. A tak poza tym, co chciał od ciebie Jack?

- Standardowo znów mnie ochrzanił. No wierz, do tej rodziny nie doszedł jeszcze dwudziesty pierwszy wiek.

- Czyli jak mam rozumieć nie tylko mnie się oberwało.

-Co? Ja mu nie daruje!

- Lili stój! Nie zniżaj się do jego poziomu.

- Może i masz racje. Ale ja tego nie rozumie. Może jestem zbyt głupia, by to pojąć.

- Haha. Przypomnieć ci, co mówił o tobie Bil?

- Masz na myśli każdy kupi ma szczęście, ale co drugi głupi rodzi się blondynką?

- Dokładnie!

- Choć Liam za chwilę pierwszy taniec. Zadzwoniłeś do ortopedy?

- Jeszcze nie.

Gdy weszliśmy, do wielkiej sali balowej wszyscy już czekali na parę, która ma rozpocząć bal.

- Liam ciekawe kogo sobie znalazł Jack?

- Zobaczymy. Może zatańczy z twoją babcią?

- Haha. Kto wie, w końcu to bal arystokracji. Nie nas szarych obywateli.

- Ale ty też należysz do tych ludzi z piedestału.

- Ty chyba za dużo wypiłeś! Ja i arystokracja?! To, że teoretycznie jestem baronową nic dla mnie nie znaczy.

- Bo ja myślałem, że ty sądzisz tak jak Jack.

- Mów co on ci powiedział?!

- Nic takiego.

- Gdyby tak było nie gadałbyś głupot!

- Potem o tym pogadamy. Bo ktoś wszedł na scenę.

Jak się okazało na scenę wszedł ojciec Jacka Gilbert.

- Panie, panowie czas rozpocząć bal.

Na sali można było słyszeć gromkie brawa.

- Pewno zastanawiacie, się kto go rozpocznie? Już mowie. Pierwsza osoba jest piękną dziewczyną z ognistym temperamentem. Nikt tak jak ona nie sprowadza ludzi na ziemie.

Co on wygaduje? Ja nie mam zamiaru otwierać tego głupiego balu.

- Lili czy on nie mówi o tobie?

- Liam ja z tond wychodzę.

- Nie poczekaj, zobaczysz co z tego wyjdzie.

Ale ja zaczęłam wycofywać się do drzwi prowadzących do ogrodu. A w uszach brzmiały mi słowa pana Gilberta.

- A jej tanecznym partnerem będzie ktoś, kogo dziś zrównała z ziemią.

Kątem oka widziałam, że do ojca Jacka podchodzi jakaś kobieta i rzepa mu coś do ucha.

- Zmiana planów pierwszy taniec należy do mojego syna Jacka i Ewy mojej kochanej chrześnicy.

W tym momencie poczułam ulgę. Ale jakoś nie miałam odwagi wrócić na sale. Zostałam więc w ogrodzie. Nagle usłyszałam głos.

-Lili obiecałaś mi coś.

- A czy muszę tam wracać?

- Tu też słychać muzykę.

Tak więc ja i Liam tańczyliśmy do piosenki, która była dziwnie bliska mojemu samopoczuciu.

- Lili dzięki za ten zakręcony wieczór. Tak dobrze nie czułem się od śmierci Majki.

- Nie to ja ci dziękuje.

- Za co?

- Że jesteś, że mam się komu wygadać. I za to, że zapomniałam o smutku.

- Nie ma sprawy.

I tak tańczyliśmy dalej. A ja kątem oka widziałam minę mojej babci.

Piosenka, do której tańczony był pierwszy taniec.

https://m.youtube.com/watch?v=ulZjcBxqI4c