wybieg

moje oczy się nie zająkną

z końca języka widać najlepiej

trwanie w półśnie jak drwina

otwiera korytarze

między iluzjami we krwi

cynizm jest kotwicą dla każdego życia

pozwala być bardziej teraz

nie mów do mnie

nie potrzebuję twoich słów

imiona tkwią w kieszeniach

jak stary bilon

brzęczą trącane paznokciem

brak dotyku przetnie więzy

po prostu uciekaj